شهرام ناظری مجمع انجمن آسیا وی را «هنرمند برتر آسیا»، نیویورك تایمز او را «بلبل فارسی» و كریستین ساینس مانیتور او را «لوچانو پاواروتی ایران» نامیده است.
ناظری خواننده‌ای است كه در آثارش روحیه تكرار ناپذیری دارد و همواره تلاش نموده‌است كه نگرش و تجربه‌ای جدید را در آواز و موسیقی به‌وجود آورد. وی تحریرهای ریتمیك و خاصی را از سال‌های پایانی دهه هفتاد خورشیدی در آثارش استفاده نمود، از جمله این آثار می‌توان به آلبوم‌های ساز نو آواز نو، سفر به دیگر سو، لولیان و مولویه (شور رومی) اشاره كرد.
ناظری در اجرای شعرهای مولوی پیشرو تمامی خوانندگان بوده‌است. آلبوم مثنوی موسی و شبان و صدای سخن عشق رویكرد جدیدی به موسیقی و شعر عرفانی محسوب می‌شود كه ناظری در سال‌های پایانی دههٔ پنجاه و سال‌های آغازین دههٔ شصت خورشیدی از خود بر جای گذاشت. همچنین در سال 1364 به مناسبت گرامی‌داشت هشتصدمین زادروز مولوی دو اثر گل صد برگ و یادگار دوست را منتشر كرد. اثر یادگار دوست به عنوان اولین سمفونی ایرانی و گل صدبرگ به عنوان یكی از پرفروش‌ترین آثار موسیقی ایران، هر دو انقلابی در موسیقی سنتی ایران به‌وجود آوردند. این یادواره بار دیگر دو دهه بعد برای بزرگداشت مولانا، تكرار شد.
از دیگر آثار برجسته ایشان كه بر روی شعرهای مولوی اجرا شده می‌توان به آلبوم مولویه كه در خارج از ایران با نام شور رومی شناخته می‌شود نیز اشاره كرد این اثر نامزد دریافت جایزهٔ گرمی ایالات متحده در سال 2007 میلادی برابر با 1386 خورشیدی نیز شده‌است.

سردبیر: رادیو آوا