پشنگ كامكار سال 1330 در سنندج به دنیا آمد. وی از 12 سالگی همانند خواهر و برادران دیگرش موسیقی را نزد پدر (حسن كامكار) آموخت. در همین دوران نیز با راهنمایی‌های برادر بزرگتر (هوشنگ كامكار) فراگیری ساز سنتور را آغاز كرد.
كامكار، آموزش سنتور را از سال 1345 در مركز فرهنگ و هنر سنندج آغاز كرد و به مدت پنج سال با مركز رادیوی سنندج همكاری خود را ادامه داد.
در سال 1348 كامكار تدریس سنتور را در كلاس‌های آزاد هنری پدر آغاز كرد. در این كلاس‌ها وی دستور سنتور استاد فرامرز پایور و ردیف‌های استاد صبا را تدریس می‌كرد.
وی پس از این دوران، به تهران سفر كرد و از دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران لیسانس موسیقی گرفت.
كامكار همچنین در آزمون تك‌نوازی سنتور كانون باربد، كه توسط نور علی خان برومند تأسیس شده بود، شركت كرد و به مقام نخست دست یافت.
وی در سال 1384 نیز مقام درجه یك هنری را از شورای ارزشیابی هنرمندان دریافت كرد و در گروه موسیقی كامكارها فعالیت مستمر خود را آغاز كرد.
پشنگ كامكار یكی از بنیان‌گذاران گروه شیداست. از آثار او می‌توان به سه‌نوازی و تك‌نوازی سنتور، گلگشت، به یاد صبا، بارانه (تك‌نوازی)، فراق و همچنین گل به دامن اشاره كرد.
او آثار مكتوبی چون شیوۀ سنتورنوازی، ردیف میرزاعبدالله برای سنتور، موج، گلنار، یادگاران، سپیده و هزاردستان را در كارنامه خود دارد.
كامكار به تدریس در دانشكده‌ی هنر و معماری دانشگاه آزاد و تدریس و عضویت در هیئت داوران دانشكده‌‌ی موسیقی كرج نیز مشغول است.

سردبیر: سحر فخاری