به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران، محمد ابراهیم عالمی درباره منظومه‌خوانی منطقه مازندران افزود: این منطقه منظومه‌های متعددی دارد كه دو منظومه «طالب و زهره» و «امیر و گوهر» از رایج‌ترین آن‌‌ها هستند.

خواننده موسیقی مازندرانی گفت:‌ قصه «طالب و زهره» این گونه است كه طالب در قرن 11 عاشق دختر عمویش زهره می‌شود و قصه ای میان آن ها سر می گیرد. البته دوستان پژوهشگر می‌گویند كه این «طالب» همان طالب شاعر است كه از مازندران به هندوستان كوچ كرد. شعرهای منظومه «طالب و زهره» به «ستی‌النسا بیگم» خواهر طالب منتسب است.

وی افزود: منظومه «طالب و زهره» یا «طالبا» داستان گفت‌ و گوهای عاشقانه میان طالب و زهره است كه ریتم آن معمولاً دو چهارم و وزن اشعارش 11 هجایی است. این منظومه به طور معمول به عنوان آواز امیری (امیر خوانی) خوانده می‌شود.

این خواننده موسیقی مازندرانی درباره منظومه « امیر و گوهر» نیز توضیح داد: منظومه «امیر و گوهر» یك منظومه عاشقانه درباره عشق میان امیر و گوهر است. اشعار این منظومه 12 هجایی است.

محمد ابراهیم عالمی در توضیح آواز امیری (امیر خوانی) گفت: آواز امیری بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین رپرتوار آواز موسیقی مازندران است. این آواز به لحاظ ساختاری دارای متر آواز است و محدوده صوتی آن از سه دانگ تجاوز نمی‌كند. مضامین اشعار آواز امیری، فلسفی، اخلاقی و گاهی عاشقانه است.

وی افزود: اكثر اشعار امیری، دو بیتی هستند كه با عبارت «امیرگته (امیر گفته)» شروع و در اكثر مواقع به صورت سؤال و جواب شعری آورده می‌شوند. شعرهای امیری را نخستین بار «برنهارد درن» روسی در دوره قاجار در قالب یك كتاب گردآوردی كرد.

عالمی درباره قدمت «امیر خوانی» گفت: امیر پازورای شاعر مازندرانی عصر صفویه بوده است. بنابراین اشعار امیری به اواخر قرن 10 بر می‌گردد اما از آن‌جایی كه تاریخ مكتوبی برای این موضوع وجود ندارد، قدمت آواز امیری مشخص نیست. البته برخی از دوستان بر این باورند كه شاید آواز امیری باعث ماندگار شدن شعر امیری شده و آواز امیری را خود امیر پازواری ساخته است.

این منظومه‌خوان درباره شرایط فعلی منظومه‌خوانی در مازندران گفت: در حال حاضر كنسرت مستقلی برگزار نمی‌شود كه در آن صرفاً منظومه‌خوانی شود. معمولاً این طور است كه در كنسرت‌ها در كنار بقیه قطعات، یك دوبیتی نیز از آواز امیری خوانده می‌شود. شعرهای امیری در قالب‌های دو بیتی است و این طور نیست كه ممتد و سریالی باشد كه نتوان آن‌ها را در یك اجرا خواند.

وی افزود: استاد گرامی من زنده‌یاد احمد محسن‌پور دو منظومه «طالب و زهره» و «امین و گوهر» را گردآوردی كرد و بر اساس ذهنیت خودش به شكل ممتد در آورد و اجرا كرد اما این دو منظومه در بین عوام به صورت دو بیتی شناخته شده است.

محمد ابراهیم عالمی از سال 70 فعالیتش را در گروه «شواش» در محضر استاد احمد محسن‌پور آغاز كرد. از سال 94 این گروه به «شواش مقوم» تغییر نام داد و اجراهای مختلفی را روی صحنه برد. اجرا در سی و دومین جشنواره موسیقی فجر هم یكی از اجراهای گروه «شواش مقوم» بود.

دهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران با محوریت منظومه‌خوانی از 6 تا 9تیر امسال در كرمان برگزار خواهد شد.