كارولین خدادیان نوازنده و پژوهشگر عرصه موسیقی كه طی سال های اخیر فعالیت هایی را نیز در حوزه های موسیقی و تاثیرات آن در حوزه های روان شناختی انجام داده در گفت‌وگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازه ترین فعالیت های خود در این چارچوب توضیح داد: یكی از موفقیت‌های من در این راه یادگیری ساز دف به صورت حرفه‌ای است. در حال حاضر نیز تك‌نوازی‌هایی را با دف، كاستانت و آیین هایی چون «سماع» و تنظیم سازهای الكترونیك انجام داده ام.

وی افزود: در این مسیر تك آهنگ هایی با نام های «خروش»، «اثیری»، «مسخ»، «كولی» و «توهم» با همراهی زكریا یوسفی از پژوهشگران و نوازندگان مطرح موسیقی كشورمان به ویژه در عرصه دف نوازی و سازهای كوبه ای ضبط شده كه به زودی منتشر خواهد شد.

وی در ادامه صحبت های خود بیان كرد: تقریباً كمتر شاعر، حكیم یا فیلسوفی را در طول تاریخ ادبیات ایران می‌توان سراغ گرفت كه درباره موضوع موسیقی و سماع در آثار منظوم و منثور خود اشارات و عباراتی را نیاورده باشد. سماع معرف یكی از اصلی‌ترین جنبه‌های هنر از نظر ارتباطش با معنویت به شمار می‌رود كه در معنای اصلی خودش به معنی «ندای پروردگار است كه انسان را به‌سوی خویش فرامی‌خواند» و نیز وسیله‌ای‌ معرفی می شود كه انسان می‌تواند به سرمنشأ هستی خود رجعت كند و تنها كسی شایسته قدم‌نهادن در آن است كه انضباط لازم را بپذیرد.

این پژوهشگر با اشاره به اجرای درست و اصولی درهم آمیزی موسیقی و سماع گفت: در آیین سماع فرد می تواند براساس ریتم كه ساده یا تركیبی بودن آن بسیار حائز اهمیت است، احساسات خود را بیان كند. آن شخص برای به‌دست آوردن فیضی به نام عشق این كار را انجام می‌دهد و این مسیر دلیلی است تا خودبینی و تكبر شخص از بین برود و روح او را برای دریافت انرژی الهی آماده كند. هدف از این چرخش‌های آئینی خالی شدن از افكاری است كه تمركز شخص را از بین می‌برد و در واقع این چرخش‌ها به مثابه كرم چاله‌ای است كه ما را از جهان مادی به جهان ماورایی هدایت می‌كند. بنابراین، نوع موسیقی در این كار بسیار حائز اهمیت است. مسیری كه ما را مجاب كرده تا تجربه های موسیقایی را با این محوریت تولید كنیم.
به‌گفته‌ این هنرمند، تركیب ریتم و موسیقی و حركات نمایشی، پدیده‌ای چندوجهی است كه از تلفیق عناصری مانند صدا، حركت و زمان‌بندی تشكیل شده است. ریتم به عنوان ساختاری پایه‌ای در موسیقی، نقشی كلیدی در هدایت و سامان‌دهی حركات موزون دارد و موسیقی، با ارائه یك پس‌زمینه صوتی منسجم، بستر مناسبی برای اجرای حركات هماهنگ و منظم فراهم می‌كند.

خدادیان در بخش پایانی صحبت های خود بیان كرد: براین باورم برای آنكه یك پژوهشگر بتواند به درك مطلوب و درستی از آیین سماع برسد، در درجه اول می‌بایست موسیقی را خوب بداند تا بتواند سماع موجود در موسیقی را به وجود خود تبدیل كرده و آن را به مخاطبانش معرفی كند. این كار با موسیقی‌هایی كه حس و دردی را بیان می‌كنند، می‌تواند انجام شود. شرایطی كه طی این سال ها من را بر آن داشت تا فعالیت های پژوهشی را در این زمینه انجام دهم.