پروژه موسیقایی «آن روزها» با آهنگسازی بردیا صدرنوری و تنظیم برای اركستر امید نیك بین در قالب یك اثر موسیقایی اركسترال ایرانی بی كلام منتشر شد.

«آن روزها»، «یاد تو»، «آسمان»، «سوگ چامه»، «بر موج آرزوها»، «غروب ابدی»، «كوروش» اسامی قطعاتی هستند كه در این آلبوم گنجانده شده اند.

همایون رحیمیان، ارسلان كامكار، علی جعفری پویان، میثم مروستی، امین غفاری، علیرضا دریایی، تینا جامه گرمی، یگانه حسینی نیا، نوازندگان ویولن یك و دو، سهراب برهمندی، علیرضا دریایی، صبا صفوی نوازندگان ویولا، كریم قربانی، مهرداد عالمی، ماكان خوی نژاد و نگار نوراد نوازندگان ویولنسل، مرحوم پورنگ پورشیرازی و هادی اسماعیلی نوازنده كنترباس، ناصر رحیمی نوازنده فلوت و پیكولو، حسام صدفی نژاد و نازنین احمدزاده نوازندگان ابوا، حسین پورمعین نوازنده كلارینت، حسن فراهانی نوازنده ترومپت، حسین شریفی نوازنده ترومبون، علیرضا دریایی نوازنده كمانچه، بردیا صدرنوری نوازنده پیانو، بخشی از گروه اجرایی این آلبوم را تشكیل می دهند.

امید نیك بین صدابرداری، میكس و مسترینگ، پرهام عرب طراح گرافیك (بر اساس نقاشی بهمن صدرنوری)، مهرناز كرمی مشاور هنری، بردیا صدرنوری تهیه كننده نیز دیگر عوامل اجرایی آلبوم را تشكیل می دهند كه توسط موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» منتشر شده است.

بردیا صدرنوری آهنگساز اثر و نوازنده پیانو در توضیح این اثر موسیقایی نوشته است:

«آن روزها» یك آلبوم مشتمل بر هفت قطعه بدون كلام موسیقی ایرانی است. معمولا نام موسیقی ایرانی، مخاطبان و شنوندگان را به یاد سازهای اصیل و ژانر موسیقی سنتی و دستگاهی ایرانی می اندازد، اما بهتر است بگوییم آلبوم آن روزها در قالب موسیقی اركسترال ملی ایرانی است.

اینكه چه قطعات و آهنگ‌هایی و یا چه اجراهایی در این ژانر قرار می گیرد و آیا این نام برای این سبك موسیقایی درست است یا نه، در این مقال نمی گنجد. اما خلاصه و تعریف ساده و همه فهم آن چیزی كه امروزه به این ژانر معروف شده است، اجرای موسیقی ایرانی با اركسترهای تركیبی سازهای كلاسیك جهانی و بعضا با ساز های اصیل ایرانی و تنظیم های «غیرمونوفونیك» است و آلبوم «آن روزها» كه نام خود را وامدار نام آهنگ اول خود است؛ از این ژانر موصوف است. البته در یك آهنگ به نام «سوگ چامه» از ساز كمانچه هم در تنظیم اثر در كنار سازهای كلاسیك جهانی استفاده شده و بقیه آثار برای اركستر مجلسی و یا سمفونیك است.»

همچنین امید نیك بین آهنگساز و نوازنده كه تنظیم آلبوم آن روزها را برای اركستر به عهده داشته در توصیف این اثر موسیقایی نوشته است:

«آهنگساز قطعات این آلبوم دوست هنرمندم بردیا صدرنوری است كه به عنوان هنرمند همیشه حامی و همراه موسیقی ایرانی، سال‌هاست به موسیقی ایرانی و موسیقیدانان خدمات ارزنده ای كرده است. آهنگ های او بسیار شیرین و دلنشین است كه عمق قلب شنونده را نشانه گرفته و همگی مشتمل بر آثاری با طراحی دقیق، تاریخ دار و كهن هستند. كما اینكه هر تغییر كوچكی در فرم یا ملودی های این آهنگساز برایمان دشوار و بحث برانگیز بود.

در این چارچوب بنده قطعات ساخته شده را برای اركستر «هارمونیزه»، سازبندی و تنظیم كردم. مسیری كه برای ضبط و آماده سازی آن حدود یك سال زمان صرف شد. هرچند كه معتقدم ساخت و پرداخت چنین آثاری حاصل یك عمر بوده است. البته در تنظیم قطعات نیز از هارمونی كلاسیك و گاهی مدرن و امروزی برای تزیین و همراهی ملودی های ایرانی كه ساخته شده بود، استفاده شده است. ضمن اینكه ساز بندی قطعات برای اركستر زهی، بادی چوبی، بادی برنجی و ساز های ضربی است.

در قطعه «یاد تو» این آهنگ برای كوارتت زهی تنظیم، نوشته و اجرا شد كه قطعه شنیدنی جالب و نسبتا بدیعی برای اجرای یك قطعه در آواز بیات اصفهان است. در این مسیر قطعات «آن روزها» و «غروب ابدی» برای اركستر زهی و قطعه «بر موج آرزوها» برای دوئت ویولنسل و پیانو ساخته و تنظیم شده است.

در این آلبوم تلاش شده تا فرم‌ها، تكرارها، فرازها و فرودهای ملودی‌ها دقیقا بر اساس نظر آهنگساز منطبق بر آنچه احساس موسیقی می خواهد به شنونده منتقل و بنا نهاده شود. به عبارتی در این آلبوم قرار نیست شنونده تعجب كند بلكه قرار است لذت ببرد. البته در ساختار تنظیم هم، هیجان ها و دینامیك ها، مدولاسیون، تكرارها و سكوت ها فكر شده و محاسبه شده است.

در تنظیم آهنگ‌های این آلبوم هم سعی شده از كنترپوان و هارمونی های كلاسیك و مدرن كمتر شنیده شده در موسیقی ملی ایرانی استفاده شود. به عبارتی آن چه گاهی هارمونی نت های «دیسونانس» و آكوردهای نامطبوع خوانده می شد، در تاریخ موسیقی ملی ایرانی به جهت ترس از انتقاد و تعصب های قدیمی، كمی مهجور مانده است. مسیری كه در تنظیم آهنگ های این پروژه به این مهم عامدانه و با جدیت و همان طور كه در آهنگسازی آن به شدت به اصیل بودن و ایرانی بودن بخش احساسی آن اصرار وجود دارد، تاكید شده است. تركیب این دو گل در نهایت گلستانی است كه تماشا و بوییدنش خالی از لطف نیست.

در اجرای این آثار از گام های موسیقی ایرانی اما معتدل شده (تامپره - Tempered) استفاده شده است. هر چند اركستر می توانست ربع پرده اجرا كند اما ترجیح داده شد كه این گونه باشد.

اركستر اجرا كننده نیز از بهترین دوستان نوازندگان هنرمندی هستند كه ما می شناسیم. این آلبوم در استودیو «شهر صدای پارسیان» به صدابرداری بنده ضبط و میكس و با دقت نظر و سخت گیری های كیفی مجدانه بردیا صدرنوری تولید شده است.

امیدوارم این توصیفات و توضیحات حمل بر ستایش از خود و كارهایمان نشود. در این راستا نه آغازیم و نه انجام؛ تنها قدمی زده ایم در جاده بی انتهای موسیقی ملی ایرانی كه بسیار قبل و بعد ما فرسنگ ها پیموده و خواهند پیمود.تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.»