در چهارمین روز از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، گروه «نوای سیمره» از استان لرستان به خوانندگی «مهران غضنفری» برنامه سراسر حماسی، شاد و تغزلی خود را در قالب مقام‌های لری سرزمین فلك الافلاك به روی صحنه برد.

نوای سرنای لرستان از «افلاك» گذشت
به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، در چهارمین روز از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، گروه «نوای سیمره» از استان لرستان به خوانندگی «مهران غضنفری» برنامه سراسر حماسی، شاد و تغزلی خود را در قالب مقام‌های لری سرزمین فلك الافلاك به روی صحنه برد.



در این برنامه كه در تالار سوره حوزه هنری تهران برگزار شد، «مهران غضنفری» روایت‌گر موسیقی لرستان شد. موسیقی‌ای كه شامل مقام‌هایی بیشتر مختص مركز و غرب لرستان از شهر خرم‌آباد تا كوهدشت و نورآباد و الشتر و تا بخش‌هایی از بروجرد را در قالب نغمات و تصانیف زیبا و حماسی به زیبایی به روی صحنه برد.

موسیقی لری یكی از غنی‌ترین و باظرفیت‌ترین موسیقی‌های مقامی كشور محسوب می‌شود و به واسطه قابلیت‌هایی كه دارد و بهره از گام بزرگ یا همان ماهور لری كه قابل تطبیق با فواصل موسیقی كلاسیك غربی نیز بوده، می‌تواند «گلوكالیزه» و جهانی شود. ظرفیت‌های متنوع و مختلف این موسیقی از فواصل گرفته تا نغمات و آوازهای گسترده‌ای چون «علی دوستی» «ساریخوانی» «اوشاری» «خسرو و شیرین» «عزیزبگی» و بسیاری مقام‌ها كه در این مقال نمی‌گنجد به علاوه تنوع ریتمیك و ادوار ایقایی كه با نام‌های «دوپا»(دو ضربی)، «سه‌پا»(شش ضربی) «اوشاری»(هفت ضربی) و «سنگین سماع»(سه ضربی) از موسیقی لرستان نمودی منحصر به فرد و پویا به دست می‌دهد كه نسبت به قابلیت و داشته‌هایش بسیار بسیار مغفول و محجور مانده است.



در اجرای امشب، گروه «نوای سیمره» به خوانندگی و آهنگسازی «مهران غضنفری» و تنظیم «علیرضا كاظمی» برنامه خود را در دو دستگاه ماهور لری و شور به اجرا درآوردند. توضیحی مختصر در مورد ماهور لری اینكه ماهور لرستان دقیقا همانند ماهور موسیقی كلاسیك ایرانیست تنها با تفاوتی بسیار ریز و جزئی لیكن بسیار محسوس و متمایزگر و تاثیرگذار و آنهم میزان كوك فاصله سوم در تونالیته ماهور است كه نسبت به سوم ماهور ایرانی اختلافی در حد چند سِنت دارد در برخی كوك‌ها و مقام‌ها چند سِنت كم و در برخی مقام‌ها چند سِنت بیشتر است كه بیشتر در اجرای مقام‌های آوازی همچون «علی دوستی» و «ساریخوانی» رعایت می‌شود.



نمود دو ساز كه شناسنامه موسیقی لرستان هستند یعنی «كمانچه» و «سرنا» آنچنان هیجان و فرحی به برنامه امشب داده بودند كه بجز برای آن دسته از مخاطبینی كه سابقه دیدن یا شنیدن موسیقی لری را داشته‌اند، قابل وصف نیست. در برنامه امشب سلوهایی كه ذست به دست بین كمانچه و سرنا می‌گشت و شور و حالی كم‌نظیر به مخاطبین در سالن هدیه كرده بود و در غالب اجراها، مخاطبین خواننده را در اجرا همراهی می‌كردند كه نشان از شناخته شدن آثار اجرایی و مقبولیت آن‌ها نزد شنونده‌های موسیقی لری بود.



اجرای گروه «نوای سیمره» همه مخاطبینش را با خود همسفر كرد به لرستان به دیار بلوط و زاگرس و رودخانه‌های خروشان و همچنان كه از اشعار و موسیقی‌اش برمی‌آید، همه تصویر كوه و دشت و یار و ناز و دلبری و سلحشوری و رشادت بود و سور و سرور و چه كسی می‌تواند ناخوشایند و ناراضی از این كنسرت بیرون رود.


موسیقی لرستان كه در صده اخیر جنبه تغزلی آن پررنگتر شده، در گذشته‌های دور بیشتر كاربرد نظامی داشته و سربازان و رزم‌جویان نغمات را برای هماهنگی و روحیه دلاوری و حتی برای انجام رژه اجرا می‌كرده‌اند كه به مرور زمان با تغییراتی به شكل امروزی درآمده است هرچند تغییر و تفاوتی بنیادین با همان گذشته خود هم ندارد و بسیاری از اركان و كاركترها و نیز كاركردهای خود را حفظ كرده است و همین مزیت این موسیقی را مهیای جهانی‌شدن می‌كند.

«كِل‌آ دَه» «هر منمه» «گووِرجی» «چَتِر هوویل» «هوره مِه» «گِل‌آرا» «قلندر» «هاوآر» «گَنِم خَرِ» و «طعنه» قطعات اجرایی كنسرت امشب گروه «نوای سیمره» به خوانندگی «مهران غضنفری» بودند كه قطعه «گِل‌آرا» بی‌شك نه تنها یكی از بهترین قطعات این برنامه كه یكی از بهترین و شنیدنی‌ترین قطعات موسیقی لری و موسیقی ایرانی است و خواهد بود چراكه آنچه كه از هنر می‌زاید دیگر میرا نخواهد بود.

بخش دوم برنامه امشب به اجرای گروه «ترنگ» از موسیقی كردستان تعلق داشت كه اجرای خود را به بهترین نحو و و تقریبا هم حس و حال و هوا با اجرای موسیقی لرستان به روی صحنه بردند. این گروه كه از تنظیم‌هایی قدرتمند و نو بهره می‌برد علاوه بر اعضای گروه نوازنده‌ها، از گروه حركات آیینی «ئاسو» هم بهره می‌برد كه با آهنگ‌های شاد گروه به اجرای حركات موزون و رقص‌های محلی می‌پرداختند كه ار بخش‌های بسیار دیدنی برنامه امشب بود.

«قطعه بدون كلام» «چاوبازان» «شه مام شلیره» «گیان گیان» «ناری ناری» و «گول و دار» آثار اجرایی توسط گروه «ترنگ» در این شب بیاد ماندنی بودند. در این اجرا نیز تقابل ساز سرنا با سازهای كوبه‌ای تمبك و دف دیدنی و شنیدنی بود. اركستر هم از صدادهی و هماهنگی لازم برخورار بود و همگی با تسلط هرچه تمام‌تر به اجرای برنامه می‌پرداختند تا شبی بیاد ماندنی برای مخاطبین موسیقی منطقه زاگرس خلق كرده باشند.

انتهای پیام/