خواننده : همایون شجریان
ترانه سرا : اسحاق انور و بهمن محمدزاده
آهنگساز : غلامرضا صادقی

به نام نامی ایران به نام نامی انسان به آیین وفاداران به راه و رسم بیداران
دلی دارم پر از خورشید نگاهی روشن از باران نگاهی روشن از باران
جز دوست نمیخوانم جز مهر نمیدانم جز عشق نمیخواهم
من زاده ی ایرانم جز مهر نمیدانم ...
تویی دلبستگیهایم پناه خستگیهایم به هر جا میروم از تو دوباره در تو می آیم
كران تا بیكران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانت
جهان تا هست خواهم بود اگر تو‌ جان من باشی برایم خانه باشی خاك باشی و وطن باشی
دیار عاشقیهایم تمام سهم دنیایم تو را من زندگی كردم به تعداد نفسهایم
كران تا بیكران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانت
تو آن آغوش بی اندازه هستی برای وسعت تنهایی من
من از چشم تو میبینم جهان را تویی آیینه ی بینایی من
جهان تا هست خواهم بود اگر تو‌ جان من باشی برایم خانه باشی خاك باشی و وطن باشی
من از تو جان گرفته ام كنم فدای تو ز‌ جان گذر نمیتوان مگر برای تو
دل از تو بر نمیكنم تویی جهان من دچار تو‌ نمیكند دل از هوای تو
دل از هوای تو دل از هوای تو ...