خواننده : غلامرضا وزان
آهنگساز : علی ریاضی
ترانه سرا : محمدعلی دشتی (فائز دشتستانی)

خوشا راه دراز و شور دلدار
خوشا مهتاب شب گلگون رهوار
خوشا مفتون در ایام جوانی
زدلبر بی خبر گردد خبردار

عزیزا زاری دل بی سبب نیست
مرا آسودگی در روز و شب نیست
تو مفتون بی سبب آواره كردی
اگر خون آید از چشمم عجب نیست

بیا كز حد گذشت ایام دوری
كنم تا كی زمهجوری صبوری
اگر دوری تو از چشمان فایز
ولی با دل تو دائم در حضوری

نه پر دارم كه پروازم به كویت
نه پا دارم گذار آرم به سویت
همه گویند سزای فایز اینست
نشیند تا بمیرد زآرزویت