خواننده : رسول نیازمند

متن ترانه :

سماموس دواره چارقد سفید سر بنه ورف بما ای ورف بما
وی سرقوی ماثان وگیته زیر پر بنه ورف بما ای ورف بما
ورف و سرما هنه كه چشم شانه سو هدنیم
تنه به باد خوش شاه سفیدكو هدنیم
خشی چال زنده بابا ولیمرو از جا ورسه
جنگل دالیخانی راكته دریا ورسه
ورف بن نارنج دره یواش یواش سو سو زنه
باد دره باغ مین زخم پییز پو زنه
اگه خینی كه تی تن باد مین كوو نبو
كله چاله تش داكن سرما تره هسو نبو

ترجمه:
كوه سماموس دوباره روسری سپیدبه سر كرده
مثل قوی پرنده سرش را به زیر پر برده است
برف و سرما میاد كه چشمانمان نورانی بشود
جسم ما از باد دل انگیز كوه استفاده كند (كوهی در رامسر)
منطقه ییلاقی خشی چال زنده شدو رود خانه شروع به حركت كرد
از جنگل دالیخانی راه افتاده به سمت دریا
گوشه هایی از نارنج كه زیر برف مانده از اون زیر نمایان هست
درمیان باغ بادی هست كه باعث ترمیم زخم های پاییز میشود
اگه دوست داری كه تنت در میان باد كبود نشه
در اتش دان هیزم بریز و روشنش كن تا سرما به تنت نشینه