او از میان سازها به "تار" بیش از همه نظر داشت. آن را انتخاب كرد و در كلاس موسی خان معروفی آموزش تار را شروع كرد. هوشنگ ظریف نوجوانی بیش نبود كه جهت فراگیری موسیقی نزد استادانی مثل:موسی معروفی و علی اكبر شهنازی می رود و از محصر این استاتید كسب فیض كرد. در سال 1337از این هنرستان فارغ التحصیل شده در همین سال به استخدام وزارت فرهنگ و هنر به عنوان هنرآموز سرود و موسیقی در آمد. سپس مشغول تدریس در سازمان پیش آهنگی ایران شد و در سازمان خدمات اجتماعی كشور با سمت هنرآموز موسیقی كشور به نابینایان مشغول شد. او در طول چهار سال دوره عالی را در هنركده موسیقی گذراند و از محضر استاد علی اكبر شهنازی بهره برد.

استاد ظریف از سال1342 به دعوت استاد حسین دهلوی تا سال 1359در هنرستان عالی موسیقی ملی به مدت 17سال به تدریس اشتغال و از سال 1361 استاد تار واحد موسیقی سازمان زرتشتیان ایران (فروهر) است.

هوشنگ ظریف سال ها سولیست تار در اركسترهای متعدد سازمان ملی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر و شركت در اجرای برنامه های موسیقی اركسترهای مزبور در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران بود، او اجراهای متعددی با گروه استاد فرامرز پایور داشته است و با آنها در كشورهای اروپایی و آسیایی زیادی به اجرای موسیقی ایرانی پرداخته است.

از دیگر فعالیت های او می توان به سولیست و نوازنده تار در برنامه های موسیقی ملی ایران در رادیو تلویزیون ایران به مدت 20 سال، اجرای برنامه های موسیقی اصیل و سنتی ایران در شهرهای مختلف ایران و كشورهای دنیا از جمله آمریكا، شوروی، كانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربی، ایتالیا، مصر، تونس، مراكش، الجزایر، هندوستان، پاكستان، تركیه و تمام كشورهای اروپای شرقی همراه با اركسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر اشاره كرد.

او در سال 1973 نیز به منظور اجرای برنامه های آموزشی موسیقی سنتی و ملی ایران در بخش موسیقی تعدادی از دانشگاه های آمریكا در سراسر این كشور مسافرت داشته و نیز در فستیوال موسیقی " شانكار لعل " كه در سال 1975 در هندوستان برگزار شد شركت و در بیست و یكمین فستیوال جهانی موسیقی كه در همین سال در فرانسه بر پا شده بود شركت داشته. استاد ظریف با شركت فعال در اجرای كنسرت های معتدد موسیقی ایرانی در وین پایتخت اتریش موجب شناسایی هرچه بیشتر موسیقی سنتی ایران به این مركز موسیقی و فرهنگی اروپا گردید ، سپس در سال 1985 كه در فستیوال اینسبورك شركت كرد موجب شناسایی و اشاعه موسیقی سنتی ایران شد.

ظریف علاوه بر سمت استادی در تار با نواختن سه تار و تنبك آشنایی كامل دارد و شاگردان متعددی را در هنرستان و مؤسسات فرهنگی و كلاس های خصوصی و عمومی تعلیم داده است. او همچنین درجهت تدوین متد نوازندگی تنبك با مرحوم استاد حسین تهرانی همكاری داشته كه حاصل این همكاری در كتابی تحت عنوان آموزش تنبك به چاپ رسیده است. دیگر همكاری در تصحیح و ردیف های آوازی مرحوم محمود كریمی استاد آواز ایران بوده است كه تحت عنوان كتاب ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران به بازار عرضه شده است. او شش سال متوالی عضو هیئت مدیره خانه موسیقی و چهار دوره رئیس هیئت مدیره كانون نوازندگان سازهای ایرانی بوده است.

از دیگر آثار او می توان به كتاب ها و مجموعه های صوتی زیر اشاره كرد:

- نت نگاری و ویرایش چهار كتاب درباره استاد لطف الله مجد، اسد الله مجد، جلیل شهناز و فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش
- مجموعه های صوتی تكنوازی های استاد از جمله دشتی و اصفهان، همنوازی با فرامرز پایور، گوشه هایی از ردیف موسی خان معروفی به كوشش كامبیز روشن روان
- كتاب دستور مقدماتی تار، كتاب اول و دوم هنرستان.