به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما متن پیام صالحی امیری به این شرح است:
شهادت مظلومانه عده ای از آتش نشانان قهرمان كشور و جان باختن تعدادی از هموطنان عزیزمان در پی حادثه ناگوار فروریختن ساختمان تجاری، همه ما را در غم و اندوه عمیق فرو برده است. با وجود برنامه ریزی قبلی برای حاضر شدن در جمع فرهیخته شما گرامیان، به منظور ابراز همدردی با داغدیدگان این حادثه، توفیق حضور از این حقیر سلب شد.
جا دارد در ابتدای سخن از حضور و همراهی هوشمندانه اصحاب فرهنگ و جامعه هنری در مراسم بدرقه یار دیرین انقلاب و همراه همیشگی امام راحل و مقام معظم رهبری، آیت الله هاشمی رفسنجانی كه آغاز این جشنواره را هم با تاخیر مواجه كرد، صمیمانه قدردانی كنم. از هنرمندان عزیزی هم كه شب گذشته اجراهای خود را به روح بلند آتش نشانان قهرمانمان تقدیم كردند، تشكر می كنم.
سخن از موسیقی است. هنری فاخر، متعالی و ماندگار كه ریشه در هویت تاریخی و تمدنی این مرزوبوم دارد. زبان انتقال ارزش ها و فضایل اخلاقی و انسانی. جلوه ای ناب از هنر غنی این سرزمین كه در ضمیر همه مردمان از زن و مرد، پیر و جوان، روستایی و شهری و با هر ذائقه و سلیقه ای وجود دارد.
موسیقی، زبان گفت و گو است و گفت و گو نیاز امروز جامعه ایرانی است. موسیقی زبان تعالی، نشاط، همگرایی و همدلی است و جامعه امروز نیازمند نشاط است. موسیقی تقویت حس همبستگی، كار گروهی و خرد جمعی است و جامعه امروز بیش از هر زمان به وحدت و انسجام نیاز دارد.
جامعه موسیقایی كشور هم به وحدت و همدلی نیاز دارد. برای برداشتن موانع و عبور از تنگناها نیازمند همدلی و مدارا هستیم. در سایه وفاق و اتحاد می توان بر مشكلات فائق آمد و به آینده امیدوار بود. امید فردای ما در گرو اتحاد امروز ماست.
از این رو انتظار می رود جشنواره ها از جمله جشنواره موسیقی نماد آشتی و اتحاد و انسجام باشد كه اگر چنین شد، آن گاه می توان به برداشتن گام های جدی برای رفع مشكلات اندیشید. می توان سایه تصدیگری دولتی را از سر اصحاب فرهنگ دور كرد و كار هنر را به اهل هنر سپرد.
اینجانب مصمم هستم تا در دوره مسئولیتم به تقویت نهادهای صنفی و كاهش تصدیگری دولتی در حد مقدور جامه عمل بپوشانم.
همچنانكه دفاع از كیان و ساحت مقدس فرهنگ و هنر را وظیفه خود می دانم. دفاع از كیان موسیقی، دفاع از هنر و هویت ملی ماست.
هنر موسیقی نگاهبان آیین و سنت های ارزشمند این جامعه بوده است. این یك واقعیت غیر قابل كتمان است كه هنر ایرانی درخشان ترین نقش را در ادوار تاریخی ایفا كرده است.
بخش عمده ای از تاریخ و تمدن ما با هنر گره خورده است. معماری، هنرهای تجسمی همچون خط و نقاشی و هنرهای دیگر جلوه هایی از هنر اسلامی و ایرانی است. موسیقی آیینی، زبان حفظ سنت های اصیل و انتقال آن به نسل های بعدی بوده است. موسیقی نواحی، بازگو كننده آداب و رسوم و عنصر هویت بخش مناطق مختلف ایران زمین بوده است.
امروز هم موسیقی می تواند و باید معرفت عمومی، تفكر، آگاهی و اندیشه را در جامعه ارتقا ببخشد. موسیقی می تواند به كاهش آسیب های اجتماعی یاری رساند. موسیقی می تواند تنوع و تكثر فرهنگی جامعه را عینیت ببخشد. در جامعه متنوع و متكثر فرهنگی، همه سلایق و ذائقه ها باید بتوانند در چارچوب شرع و قانون، به موسیقی مورد علاقه خود دسترسی داشته باشند.
نباید با ایجاد محدودیت و تنگ نظری، نشاط را از جامعه سلب كنیم كه اگر چنین شود، هزینه زیرزمینی شدن هنر و تاوان آن سهمگین خواهد بود. به این خاطر است كه دفاع از هنر و حفظ حقوق و كرامت همه هنرمندان را از اولویت های خود می دانم.
اگر از ضرورت ثبات و آرامش و تعامل سخن می گویم، به هیچ وجه به معنای نادیده انگاشتن حقوق هنرمندان نیست. اگر از توسعه فضاهای موسیقی و افزایش بودجه این بخش سخن می گویم، نه از سر لطف یا منت، بلكه حق اولیه اصحاب فرهنگ و هنر بوده و همگان باید بپذیرند كه ساحت هنر را پاس بدارند.
در پایان مراتب تقدیر و سپاسگزاری خود را از همه هنرمندان عزیزی كه در طول برگزاری جشنواره با حضور و اجراهای زیبای خود، بر رونق این رویداد افزودند و نیز از مخاطبان فرهیخته بویژه جوانان و علاقه مندانی كه پای این اجراها نشستند و شور و شعفی مضاعف بدان بخشیدند، ابراز می كنم و به دست اندركاران این جشنواره كه با تلاش شبانه روزی در برگزاری موفق جشنواره كوشیدند، خدا قوت و خسته نباشید می گویم.
به منتخبان این جشنواره هم صمیمانه تبریك می گویم و آرزو می كنم هنر آن ها ماندگار و در خدمت مردم و ارزش های والای انسانی قرار گیرد.
امیدوارم پایان این جشنواره نقطه آغازی برای گفت و گو، وحدت و همدلی بیشتر و برداشتن گام هایی موثر برای ارتقای وضعیت موسیقی كشور و طنین آن در جهان امروز باشد.