تالار وحدت تهران شامگاه روز سه شنبه چهارم دی ماه میزبان مخاطبان با برگزاری تازه ترین كنسرت اركستر «چكاوك» به رهبری رضا شایسته بود.

به گفته رضا شایسته، آنچه در این كنسرت در اختیار شنوندگان قرار گرفته بود، اجرای آثاری نام آشنا بود كه طی سال های اخیر در كمتر كنسرت و اجرای زنده ای برای علاقه مندان اجرا شده بودند و گروه اجرایی تلاش كرد تا به واسطه مجوزهایی كه از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر شده، برای اولین بار آنها را روی صحنه اجرا كند. مسیری كه برخی از قطعاتش به دلیل مخالفت نزدیكان و خانواده های آهنگسازان درگذشته با مشكلاتی برای اخذ مجوز اجرا از سوی آنها همراه بود و گروه اجرایی ناگزیر بود كه به اجرای قطعاتی بپردازد كه مشكلی در این زمینه وجود نداشته باشد.

رضا شایسته مدیر هنری و رهبر اركستر «چكاوك» هم در یكی از بخش‌های برنامه گفت: ما هنرمندان با تشویق‌های شما روی صحنه زنده هستیم، ممنونم از همه حمایت‌ها و از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ نیز كه اجازه دادند این قطعات مجوز اجرا بگیرد، تشكر می‌كنم. من با اجرای این كنسرت خواستم ثابت كنم كه اركستر اصیل ایرانی هم می‌تواند مردم را خوشحال كند، موسیقی ما گنجینه پرمحتوایی است كه باید برای همه نسل‌ها قابل شنیدن باشد.

آنچه در تازه‌ترین كنسرت اركستر «چكاوك» پیش روی مخاطبان قرار گرفت و اتفاقا با استقبال خوب آنها هم مواجه شد، همانند دیگر كنسرت‌های این مجموعه بخش خصوصی دربرگیرنده اجرای قطعاتی موسوم به «موسیقی گلها» بود كه مخاطبان و علاقه مندان خاص خود را داشته و می تواند با استمرار در اجرای چنین رپرتوارهایی موجب تكرار كنسرت هایی از این دست شود كه طرفداران خاص خود را هم دارد. شرایطی كه اگر گروه اجرایی اركستر «چكاوك» بتواند در حوزه خوانندگی خود را تقویت كند، می‌تواند در حوزه جذب مخاطب نیز عملكرد مطلوب‌تری داشته باشد.

به هر ترتیب یكی از پیامدهای اجرای چنین موسیقی هایی كه سال ها قبل به پشتوانه هنرمندان دارای جایگاه موسیقی كلاسیك ایرانی توانست به مذاق مخاطبان خوش بیاید، ارائه‌ای درست از موسیقی و شعر خوب براساس میراث به جا مانده از فرهنگ و ادبیات فارسی بود كه توانست طیف گسترده‌ای از شنوندگان را برای شنیدن موسیقی باكیفیت با دستور زبان عامیانه‌تری همراه خود كند. فرآیندی كه طبیعتا با نقدهایی هم از سوی كارشناسان حوزه موسیقی همراه بود، اما طبیعتا نقش به‌سزایی در توسعه موسیقی داشت كه در دهه های اخیر روند رو به كاهشی را برای جذب مخاطب به خود گرفته است.

مسیر تعیین شده اركستر «چكاوك» هم اجرای آثاری بر پایه چنین محتوایی بود كه گروه اجرایی تلاش كرد همانند كنسرت های گذشته خود آن را برای مخاطبان چنین موسیقی هایی اجرا كند. مسیری كه اگر بتواند در كنسرت های پیش رو با اهدافی چون اجرای رپرتوار جداگانه و مستقل آهنگسازان دهه‌های گذشته پیش روی مخاطبان قرار گیرد، دربرگیرنده فضای جدید و مطلوب‌تری برای اركستری است كه طی این سال ها در كنار مجموعه های كم تعداد بخش خصوصی، رپرتوارهای متفاوتی را به گوش مخاطبان رسانده است.

دانیال جورابچی، آرمین قضاتی، موژان میرزایی، نفیسه محمودی، مرضیه مزینانی، ملیكا زاده‌محمد، مصطفی حیات غیبی، بهادر پیروی، مجید خردجو، علیرضا حبیب الهی، ساسان حنیفی، احمد كوماسی و مرصاد صفوی تهرانی نوازندگان ویولن، داریوش حجازی، امیر حسین طایی، محمد علی غریبی نوازندگان ویولا، كیانمهر كشاورز، علی آقاجانی، باران زرگریان، امین چراغیان و زهرا كتابی نوازندگان ویولنسل، سیامك صانعی نوازنده كنترباس، محمدحسین غریبی نوازنده پیانو، علی‌اصغر شمس‌آبادی نوازنده كلارینت، نیلوفر ابراهیمی نوازنده فلوت، مینو قاسم پور نوازنده قانون، آزاده امیری نوازنده تار، علی خباز نوازنده سازهای كوبه‌ای، علی كاظمی نوازنده درامز و سیروس مهاجری نوازنده گیتار گروه نوازندگان اركستر «چكاوك» را تشكیل می دادند.