ابراهیم سرخوش در سال 1290 متولد شد. پدر برزگش سنتور و پدرش تار می‏نواخت و او در خانواده‏ ای پا به عرصه‏ ی وجود نهاد كه اهل موسیقی بودند.

تعلیمات اولیه‏ی موسیقی و تار را نزد پدرش فراگرفت و از كودكی به تنبك ‏نوازی نیز علاقه داشت و با ساز برخی مجالس پدرش را با ضرب همراهی می‏ كرد. چون مادر از گرایش ابراهیم به موسیقی دلخوش نبود، پس از فوت مادر به آموزش موسیقی مشغول شد و با ویولن آشنا شد و به فراگرفتن نت پرداخت. او به جز تار و ویولن، با سنتور، سه تار، ضرب و پیانو هم آشنا بود، ولی ساز اصلی‏ اش تار بود.
آثار و كارهای شاخص:
دارای سابقه طولانی در رادیو با خوانندگان مختلف وكنسرت های بسیار درشهرهای ایران كه از آثار او می توان به همنوازی با صدای ادیب خوانساری در نوارهای ردیف آوازهای ایرانی اشاره كرد.

مرتبط با این خبر

  • نوای شعر و شعور حسینی در «خیمه هنر»

  • «شهادت نامه عشاق» در یك آلبوم دهه نودی

  • سیاه‌پوستان چگونه بر موسیقی عزاداری بوشهر تاثیر گذاشتند؟

  • عرض ارادت موسیقایی به محضر سید الشهدا

  • اجراهایی كه به شهدای اقتدار تقدیم شد

  • سوگ خوانی حامد طاها

  • اجرای ویژه اركستر سازهای بادی در دومین شب «خیمه هنر»

  • سالار عقیلی به «خط قرمز» رسید

  • «جهان ستم» همایون شجریان منتشر شد

  • قصه «علاج» چیست؟