موتزارت علاوه بر نت‌های موسیقی‌اش، نامه‌هایی را هم از خود برجای گذاشت كه 74 سال بعد از مرگش یعنی در سال 1865 ترجمه و منتشر شد

موتزارت علاوه بر نت‌های موسیقی‌اش، نامه‌هایی را هم از خود برجای گذاشت كه 74 سال بعد از مرگش یعنی در سال 1865 ترجمه و منتشر شد؛ كار ترجمه انگلیسی این متون را لیدی والاس بر عهده داشت. سال‌ها بعد هانس مرسمان، موسیقی‌دان آلمانی (1891-1971) نامه‌ها را ویرایش كرد و این نامه‌ها را از دوران بچگی تا مرگ موتزارت مرتب كرد.
نخست نامه این مجموعه مربوط به سال 1769 یعنی 13 سالگی موتزارت و خطاب به مادرش بوده است. در برخی دیگر از نامه‌ها نیز با احترام و علاقه شدید موتزارت به پدرش آشنا می‌شویم. البته این موسیقی‌دان شهیر هنگامی كه به سن استقلال رسید اختلاف عقیده و تضاد فراوانی با پدرش پیدا كرد؛ البته اختلافی كه همواره لحنی محترمانه را بین آن دو نشان می‌دهد«نامه‌های ولفگانگ آمادئوس موتزارت» به انتخاب و ویرایش هانس مرسمان و ترجمه محسن الهامیان منتشر شد. در معرفی ناشر از این كتاب آمده است: كمتر كسی را می‌توان یافت كه نام ولفگانگ آمادئوس موتزارت (موزار و همچنین موتسارت) به گوشش نخورده باشد. بسیاری از ما قطعات موسیقی‌ای را كه این موسیقی‌دان آلمانی نوشته بود شنیده‌ایم. موتزارت در سال 1756 در آلمان به دنیا آمد و به سال 1791، در 35 سالگی و در اوج فقر درگذشت.

مرتبط با این خبر

  • حكایت موسیقی‌های قصه‌گو

  • «نام جاوید وطن» به تصویر كشیده شد

  • نشست ماهانه خانه موسیقی

  • معرفی مدیر عامل جدید انجمن موسیقی ایران

  • اعضای جدید هیئت امنای انجمن موسیقی ایران

  • مجید درخشانی

  • «شب‌های روشن» افتتاح شد؛ تعزیه در قاب عكاسانه

  • آزادی زندانیان جرائم غیر عمد یزدی با كمك مصطفی راغب

  • شنونده «آگاهی بی‌انتها» و صدای «بیدادان» باشید

  • ترانه هایی كه به افتخار ایران خوانده شدند