به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، آذر ماه سال گذشته بود كه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اطلاعیه‌ای با موضوع لزوم اخذ مجوز برای پخش تك‌آهنگ‌ها و آثار موسیقایی منتشر كرد. بر مبنای این اطلاعیه هنرمندان و سایت‌های عرضه آثار موسیقی ملزم شدند تا حتما برای انتشار تك‌آهنگ‌ها هم مجوز بگیرند.

فرزاد طالبی مدیر كل دفتر موسقی ارشاد نیز در این باره گفته بود: «توزیع یك قطعه غیرمجاز موسیقی، غیرقانونی است؛ به همین دلیل، تمامی سایت‌های اینترنتی موظف‌اند كه فقط قطعات دارای مجوز را منتشر كنند. در این بحث، وارد عواقب نشده‌ایم و نیازی هم نیست وارد این موضوع بشویم. اما طبیعی است كه با سایت‌هایی كه اثر بدون مجوز را منتشر كنند، برخورد خواهد شد.»

صحبت‌های طالبی نشان از تعیین عواقبی برای سایت‌های داشت كه اقدام به انتشار قطعات غیرمجاز می‌كردند. اما آنطور كه به نظر می‌آمد اقدامات بازدارنده‌ای برای انتشار قطعه از سوی خود هنرمندان صورت نگرفته بود. مدیر كل دفتر موسیقی اما در آن زمان خبر از تمهیدن اندیشه‌هایی درباره عوامل بازدارنگی هنرمندان برای انتشار قطعات غیر مجاز خبر داد و عنوان كرد: «به هر حال تمهیداتی اندیشه شده است؛ مثلاً امكان اجرای زنده یك قطعه كه قبلاً مجوز نگرفته، وجود نخواهد داشت. قطعاتی می‌تواند برای اجرا در كنسرت تأیید شود كه مجوز داشته باشند.»

اما چه اتفاقی در عمل روی می‌دهد كه دوباره بسیاری از خوانندگان را راهی سایت «رادیو جوان» كرده است؟ چرا دوباره خوانندگان تك‌اهنگ‌های جدیدشان را از طریق این سایت منتشر می‌كنند؟ چرا هنرمندان ما دوباره برای یك سایت غیرقانونی و خارج‌نشین محتوا تولید می‌كنند؟ چرا بعد از آن همه دردسر ممنوع الكار كردن خوانندگان برای همكاری و مجبور به اعلام برائت كردن خوانندگان از همكاری با این سایت، دوباره هنرمندان از رادیو جوان سردر آوردند؟ چه اتفاقی افتاده كه سایت‌های داخلی و قانونی عرضه آثار موسیقایی روز به روز نهیف‌تر و لاغرتر ‌میشوند؟ دلایل این موضوع از چند منظر قابل بررسی است:

اول: هنرمند الزامی برای دریافت مجوز تك‌آهنگ نمی‌بیند؛ چراكه تنها عامل بازدارنده دفتر موسیقی عدم امكان اجرای زنده قطعه غیرمجاز مربوطه است. اما نكته جالب اینجاست كه این عامل «بازدارندگی» دفتر موسیقی هیچ كاركردی نداشته است! تكلیف خوانندگانی كه كنسرت نمی‌دهد روشن است چه برای تك‌اهنگ مورد نظر مجوز بگیرند چه نگیرند، تفاوتی نخواهد داشت چرا كه اساسا كنسرتی در كار نیست كه بخواهد امری به خطر بیفتد.

دوم: آیین‌نامه‌ها و شیوه‌ نامه‌های موجود دفتر موسیقی به راحتی قابل دور زدن از سوی موسسات و برخی هنرمندان است. به این گونه كه هنرمند تك‌اهنگ مورد نظر خود را بدونی اینكه الزامی برای دریافت مجوز احساس كند، منتشر می‌كند. سایت‌های داخلی كه امكان انتشار این قطعه را ندارند چون سریعا با خطراتی مثل فیلتر و تعطیلی و ... مواجه می‌شوند پس فقط یك راه برای هنرمندان باقی می‌ماند كه آن هم سایت خارج نشین رادیو جوان است. هنرمند قطعه را از طریق این سایت منتشر می‌كند و اگر هم احیانا خواست این قطعه را در كنسرت‌های داخلی هم اجرا كند، زمان كنسرت تازه اقدام به دریافت مجوز می‌كند یعنی در واقع دریافت مجوز پس از انتشار و پخش قطعه! و البته دفتر موسیقی هم به این كار آنها خرده نمی‌گیرد و به قطعه‌ای كه اول در خارج از كشور پخش شده، به راحتی مجوز می‌دهد!

سوم: امروز عملا سایت‌های داخلی در حال مرگ تدریجی هستند. چرا كه آیین‌نامه‌ها و شیوه‌نامه‌های نصف و نیمه و بدون كاركرد دفتر موسیقی، این سایت‌های عرضه مجاز موسیقی را از چرخه خارج كرده است. بنابر اطلاعات میدانی خبرنگار فارس، این سایت‌ها امروز بیش از 60 درصد مخاطبان خود را از دست داده‌اند.

حال با توجه به نكات عنوان شده باید دید دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه روندی را در این زمینه پیش خواهد گرفت؛ آیا در ادامه شاهد اصلاح آیین‌نامه‌های مربوط به تك آهنگ‌ها خواهیم بود یا روند كنونی ادامه می‌یابد و تنها قربانی این اتفاق سایت‌هایی می‌شوند كه خواسته‌اند به صورت قانونی فعالیت كنند؟