داریوش رفیعی 1306–1337 خواننده موسیقی سبك كلاسیك ایرانی دهه 1330 خورشیدی بود.

رفیعی در روز 4 دی 1306، در بم به دنیا آمد. وی فرزند لطفعلی رفیعی، نماینده مردم بم در مجلس شورای ملی بود. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در همان شهر در جوانی به‌خاطر موسیقی، تحصیل را در بم نیمه‌كاره گذاشت و به تهران آمد.

وی به شیوه ی خوانندگی بدیع زاده و گشاده رویی و مهربانی اش علاقه بسیار داشت .در سال 1329 داریوش رفیعی با كمك و معرفی بدیع زاده در رادیو به اجرای آواز پرداخت.
صدای داریوش رفیعی گرفتگی و شور و حال ویژه ای داشت و در آوازهایش تحریرهای كمی شنیده می شد.
در تهران ابتدا با مصطفی گرگین زاده و سپس با مجید وفادار آشنا شد كه حاصل آشنایی داریوش رفیعی با مجید وفادار ضبط ترانه‌هایی مشهور مانند: «زهره» , «شب انتظار» با مطلع: شب به گلستان تنها منتظرت بودم، «گلنار» با مطلع: گلنار، گلنار، كجایی كه از غمت ناله می‌كند، عاشق وفادار... و بسیاری ترانه مشهور دیگر شد.

مرتبط با این خبر

  • حكایت موسیقی‌های قصه‌گو

  • «نام جاوید وطن» به تصویر كشیده شد

  • نشست ماهانه خانه موسیقی

  • معرفی مدیر عامل جدید انجمن موسیقی ایران

  • اعضای جدید هیئت امنای انجمن موسیقی ایران

  • مجید درخشانی

  • «شب‌های روشن» افتتاح شد؛ تعزیه در قاب عكاسانه

  • آزادی زندانیان جرائم غیر عمد یزدی با كمك مصطفی راغب

  • شنونده «آگاهی بی‌انتها» و صدای «بیدادان» باشید

  • ترانه هایی كه به افتخار ایران خوانده شدند