display result search
اگرچه همه شیعیان ایرانی، زمزمههای مشتركی از مداحان مشهور زیر لب زمزمه میكنند، اما برخی نوحهها در هر شهر یا استان، مختص همانجا است. امروز با دو نوحه سنتی از یزد و بوشهر آشنا میشوید.
خبرگزاری فارس ـ گروه مسجد و هیأت: اگرچه همه شیعیان ایرانی، زمزمههای مشتركی از مداحان مشهور زیر لب زمزمه میكنند، اما برخی نوحهها در هر شهر یا استان، مختص همانجاست. در دهه اول محرم و در مجموعه نوحه نواحی روزانه چند نوحه از مداحان پیرغلام كشور خواهیم گذاشت.
با نعش پسر گفت فرزند پیمبر
نوحهخوانی توسط استاد امیر كمالی از استان یزد
دستگاه ماهور: این نوحه دارای مصرعهای بلند و كوتاه در گوشههای رضایی و درآمد خوانده میشود:
با نعش پسر گفت فرزند پیمبر
آمدم علی جانم با دو دیده تر
ای قوت زانویم نوجوان دلجویم
بابا علی اكبر، بابا علی اكبر
پاره پاره گشته جسم دلربایت
چون برم علی جان در حرمسرایت
بابا علی اكبر، بابا علی اكبر
فرق نازنینت خسته تا جبین شد
پهلویت چو گل چاك از سنان كین شد
خفتهای در این هامون چون كند حسینت چون؟
بابا علی اكبر، بابا علی اكبر
حیف از این گل رو كاغشته به خون شد
حیف از این قد سر كز ستم نگون شد
تو بهار من بودی لاله زار من بودی
بابا علی اكبر، بابا علی اكبر
چشم باز بنما بین حسین خود را
در میان دشمن شد غریب و تنها
رفتی و شدی راحت از مشقت و زحمت
بابا علی اكبر، بابا علی اكبر
صوت/ استاد امیر كمالی/ با نعش پسر گفت فرزند پیمبر
به دشت كربلا لیلای محزون
نوحهخوانی توسط استاد مصطفی گراشی از استان بوشهر
آواز دشتی: این نوحه كه دارای مصرعهای بلند و كوتاه است در گوشه درآمد خوانده شده است:
به دشت كربلا لیلای محزون، بگفتا با صد افغان
علیاكبر جوان تاج دارم،دمی كن ترك میدان
بیا ای ماه كنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
گلی از گلشن وصلت نچیدم، جوان نا امیدم
به جای خلعت دامادی تو، كفن بهرت بریدم
بیا ای ماه كنعان، مرو در چنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
گل نشكفتهام رو در خزانی، اسیر كوفیانی
روی ناكام علی زین دار فانی، نخواهم زندگانی
بیا ای ماه كنعان، مرو در جنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
نظر بنما به حال زار زینب، و این عترت طاها
ترحم كن دمی بر حال لیلا، مه یثرب و بطحا
بیا ای ماه كنعان، مرو در جنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
نشین گویم سكینه تا بیارد، برایت مشك و عنبر
زند شانه به گیسوی تو زینب، گلاب از دیدهتر
بیا ای ماه كنعان، مرو در جنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
گمانم از دل لیلای محزون خبر هرگز نداری
«شریفیان» چرا از بهر اكبر ز دیده خون نباری
بیا ای ماه كنعان، مرو در جنگ گرگان، دل لیلا مسوزان
صوت/ استاد مصطفی گراشی/ به دشت كربلا لیلای محزون