به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، نشست خبری دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، صبح امروز یكشنبه 15 مرداد 1397 در دفتر موسیقی معاونت فرهنگی ارشاد برگزار شد.

حسین علیزاده به عنوان نماینده بخش موسیقی كلاسیك ایرانی، آذین موحد به عنوان نماینده بخش موسیقی كلاسیك غربی و حمیدرضا اردلان به عنوان نماینده موسیقی نواحی و نمایندگان هیات داوران و هومان اسعدی دبیر جشنواره، علی ثابت نیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و جمعی از اهالی رسانه در این نشست حضور داشتند.

نشست رسانه‌ای دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان به تشریح برنامه‌های این دوره از جشنواره و نیز مروری بر عملكرد این رویداد در دوره‌های گذشته اختصاص داشت. حاضران در این نشست درباره برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان صحبت‌هایی داشتند و نظرات خود را درباره این رویداد بیان كرده و همچنین آماده پاسخگویی به سوالات رسانه‌ها بودند.

* شركت‌كننده زن نداشتیم

هومان اسعدی دبیر دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان گفت: در شش دوره‌ای كه این جشنواره به طور مستمر برگزار می‌شود، سعی كرده‌ایم نقاط ضعف و قوت را بررسی و تغییر و تحولات لازم را ایجاد كنیم. در دو دوره قبل بخش ویژه‌ای با عنوان حفظ ردیف دستگاهی را اضافه كردیم و در این دوره هم بخش ویژه موسیقی دستگاهی را داریم كه موضوعش تكنوازی خلاقانه است. این جشنواره در بخش بین‌الملل هم كم سابقه است. در این جشنواره بیش از 90 نفر از استادان برجسته موسیقی ایران همكاری دارند. در داوران تنوع سبك‌ها و مكاتب را رعایت كرده‌ایم. تلاشمان در این چند دوره این بوده كه به سمت پیشرفت برویم.

وی در مورد سوال یكی از خبرنگاران مبنی بر حضور زنان خواننده در جشنواره موسیقی جوان افزود: در فراخوان هیچ جا ذكر نكردیم كه منعی برای شركت خوانندگان زن وجود دارد. ما امسال در بخش آواز از استاد هنگامه اخوان بهره برده‌ایم. متاسفانه امسال هیچ اثری به جشنواره ارسال نشد. اما ما امكان بررسی آثار بخش آواز بانوان را داشتیم و استادان زن آماده بررسی آثار خوانندگان زن بودند. در مرحله اول داوری سی‌دی‌ها به صورت كدگذاری شده برای داوران پخش شد و داوران نمی‌دانستند كه اصلا این صدا متعلق به چه كسی و از كجاست.

اسعدی در پاسخ یكی از خبرنگاران كه چرا شركت‌كننده از بعضی شهرها بیشتر از شهرهای دیگر استت، گفت: پتانسیل و رونق موسیقی در برخی نقاط ایران بیشتر است. كردستان، خراسان، كرمانشاه و برخی مناطق دیگر پتانسیل موسیقایی بیشتری دارند و مسلما شركت‌كننده بیشتری به این رویداد می‌فرستند و برخی نقاط از جنبه موسیقی محدودتر هستند و مسلما نفرات كمتری شركت كرده‌اند كه این امر در همه جای دنیا طبیعی است.

علی ثابت نیا مدیرعامل انجمن موسیقی سخنان خود را با ذكر آمار شركت‌كنندگان و پذیرفته‌شدگان امسال جشنواره آغاز كرد و گفت: تا تاریخ چهارم تیر 1397، 1633 نفر تعداد شركت‌كنندگان در جشنواره بود كه از این بخش 839 نفر در بخش موسیقی دستگاهی، 571 نفر در بخش موسیقی نواحی، 223 نفر در بخش كلاسیك شركت كردند. حدود 600 نفر به مرحله نهایی راه پیدا كردند.

وی در ادامه افزود: سه بخش سنی الف، ب و ج را در این دوره از جشنواره موسیقی جوان داشتیم. اختتامیه جشنواره در 18 شهریور در تالار وحدت برگزار می‌شود. یك اختتامیه دیگر هم دارد كه اختتامیه دوم اول شهریور در تالار رودكی برگزار می‌شود. بودجه جشنواره مشكلی ندارد. در سال‌های قبل هم مشكلی در زمینه بودجه نبوده است.

* امید به آینده را باید خودمان بیافرینیم

حسین علیزاده نماینده موسیقی كلاسیك ایرانی در مورد ماهیت جشنواره ملی موسیقی جوان گفت: اگر جشنواره جوان را آینده فرهنگی ایران بنگریم، عنصر مهمی در جامعه خواهد بود. پدیده‌ای كه این همه متقاضی دارند و البته نسبت به تعدادی كه در كشور موسیقی كار می‌كنند، تعداد شركت‌كننده‌ها در این رویداد بسیار اندك است. و اینها نماینده تمام كسانی كه موسیقی كار می‌كنند نیستند چراكه بسیاری برای شركت نكردن در اینچنین رویدادهایی دلایلی برای خود دارند. من شخصا خودم در تمام طول عمرم در هیچ مسابقه‌ای شركت نكرده‌ام و نخواهم كرد و در عین حال برخی از كسانی كه موسیقی كار می‌كنند در مسابقات و جشنواره‌ها شركت نمی‌كنند.

خالق «نینوا» در ادامه صحبت‌هایش افزود: وقتی واژه جوان را به كار می‌بریم با انرژی همراه است. همین تیتر جشنواره هم مخاطب را جذب می‌كند. انگیزه ما هم كه در این جشنواره فعالیت می‌كنیم همین جوانان هستند. ما این جشنواره را به صورت یك اتفاق ملی می‌نگریم. قبل از اینكه به رقابت و جایزه فكر كنیم، حسِ امید برایمان ایجاد می‌شود. گاهی نویدهایی به وجود می‌آید كه انسان احساس امید می‌كند. جشنواره جوان نمادی‌است تا هیچگاه امیدمان را از دست ندهیم. آنچه در تمام دنیا اتفاق می‌افتد این است كه فرهنگ و هنر سرمایه یك سرزمین است. حاكمان یك سرزمین به این فكر می‌كنند كه مردم چگونه می‌توانند خوشحال باشند. جشنواره جوان رویدادی است كه شركت كنندگان و والدینشان برق امیدی در چهره دارند، حتی اگر مقامی هم نیاورند. من خود بارها این نگاه همراه با امید را در چشمان شركت‌كنندگان و والدینشان دیده‌ام كه این بسیار خوشایند است.

استاد علیزاده در ادامه بحث امید در زندگی و تجلی آن در هنر گفت: امید به آینده را باید خودمان بیافرینیم وگرنه كسی این امید را به ما هدیه نمی‌دهد.

علیزاده در جواب سوال یكی از خبرنگاران كه پرسید چرا در این جشنواره فقط یك «ردیف» یا «رپرتوار» مشخص به شركت‌كنندگان داده می‌شود و ملزم به اجرای آن هستند گفت: كلا هر جشنواره‌ای كه در ایران برگزار شده، تكیه متعصبانه‌ای بر جشنواره داشته است. تكیه به یك روایت به خصوص در ردیف را درست نمی‌دانیم یا حتی اجرای ردیف با یك روایت مشخص را. ردیف به تنهایی به چه درد می‌خورد؟ اینكه من آن را حفظ كنم و آن را درس دهم خوب است. ردیف رپرتواری است كه معلم آن را دم دست دارد و از راه درس دادن آن زندگی‌اش را می‌چرخاند. ما كشوری هستیم كه همیشه می‌خواهیم به سنت‌هایمان تكیه كنیم.

وی در ادامه جواب به همان سوال و در مورد جایگاه «ردیف» در امروز موسیقی ایران گفت: در دهه‌های اخیر ردیف متوقف شده است. ردیف را در یك شب درست نكرده‌اند. این ردیف در طول تاریخ درست شده است. حالا می‌خواهند خلاقیت را از موسیقی و ردیف بگیرند. این نگاهِ بسته به ردیف در جشنواره جوان جاری نیست. سنت‌ها مانند قانون‌های دست و پا گیر شده‌اند كه به جوانان اجازه نمی‌دهند پا را فراتر از ردیف و سنت‌ها بگذارند. امسال اندكی به سمت تغییر رفته‌ایم اما از نتیجه راضی نیستیم چرا كه شاید شركت‌كنندگان توجیه نبودند. در گذشته هیچ وقت هیچ استادی ردیف استاد دیگری را اجرا نمی‌كرد. درویش خان وقتی بداهه ساز می‌زد، خودش ردیف تولید می‌كرد. بعدها با تكیه بر تكرارِ مو به موی ردیف جلوی خلاقیت‌ها گرفته شد. در دانشگاه باید مفهوم ردیف را درس دهند. ما در ادبیات این مسئله را داریم كه با خواندن شعر شاعر می‌شوند. در آموزشگاه‌های ما موسیقیدان به وجود نمی‌آید، چراكه معلمان می‌گویند تنها باید همان ردیف را تكرار كرد و جایی برای خلاقیت نمی‌گذارند. دیدگاه ردیف در این جشنواره باید متفاوت باشد.

این نوازنده چیره‌دست در مورد میزان حضور بانوان در جشنواره گفت: حضور بانوان در كلیه سازها را شاهد هستید. در سازهای كمانچه و قانون نوازندگان زن بسیار قدرتمند حضور دارند. در بخش موسیقی نواحی ممكن است حضور بانوان نوپا باشد، این به خاطر شرایط‌شان است و اصلا مربوط به جنسیت آنها نیست. بعضی از شركت‌كنندگان در گروه‌های سنی الف شركت می‌كنند و برنده می‌شوند. اما در گروه‌های سنی ب و ج موضوع بسیار جدی می‌شود و ما انتظارهای زیادی از آنها داریم. البته دلیلش این است كه مثلا نوازنده‌ای كه در سن دوازده سالگی در جشنواره شركت می‌كند و بعضا مقامی هم كسب می‌كند، بعد از چند سال در اطراف خود به معروفیتی می‌رسد و به اصطلاح خجالت می‌كشد بازهم بیاید و در سن بالاتر در جشنواره شركت كند از این رو پیشنهاد می‌دهم كه جشنواره‌ای برای دانشجویان برگزار شود تا دانشجویان بتوانند با هم سن و سال‌های خودشان رقابت كنند.

* جشنواره موسیقی جوان كارزار موسیقی در ایران است

آذین موحد نماینده بخش موسیقی كلاسیك غربی در مورد حضور خود در این نشست خبری گفت: همیشه سوالم این بوده كه آیا گفتمان و حضور ما در این رویدادهای هنری و خبری تاثیری در بالا بردن درك مردم از موسیقی دارد یا خیر؟ من واقعا امیدوارم كه با همت شما خبرنگاران این تاثیر مضاعف شود و به سمت پیشرفت برویم. ما در جایگاه خودمان سعی می‌كنیم كه به سمت بهتر شدن برویم. ولی من لزوما این پیشروی را در خانواده‌ها و شركت‌كنندگان نمی‌بینم و این یكی از نگرانی‌های من است. زمانی می‌توانیم بگوییم در این عرصه به موفقیت رسیده‌ایم كه جایگاه یك جشنواره و رقابت موسیقی مانند جایگاه مثلا المپیاد ریاضی یا شیمی بشود كه همه ما می‌دانیم كه اصلا در چنین جایگاهی نیستیم و با آن جایگاه فاصله‌ها داریم.

موحد در ادامه افزود: جشنواره موسیقی جوان كارزار موسیقی در ایران است. موسیقی باید در جایگاه خودش یعنی امری والا و تاثیرگذار در امور فرهنگی قرار گیرد و صرفا كاری برای سرگرمی نباشد. سوال من این است كه افرادی كه در جشنواره شركت می‌كنند، تا چقدر به این ظرافت‌ها توجه دارند. آیا جایگاه ورود به جشنواره‌ای ملی را می‌دانند در كجاست؟ تصور من این است كه این اتفاق هنوز در بخش موسیقی نیفتاده است و ما موفق نشده‌ایم كه جایگاه موسیقی را در جامعه تبیین كنیم. امید دارم كه خبرنگاران عزیز با طرح مسائل جدی، موسیقی را به جایگاه واقعی‌اش سوق دهند.

موحد در مورد استقبال بیشتر گروه‌های سنی كوچك‌تر در جشنواره موسیقی جوان گفت: چرا در گروه سنی الف اینقدر شركت‌كننده زیاد است ولی در گروه سنی ب شركت كنندگان كمتر و در گروه سنی ج شركت كنندگان بسیار اندك هستند؟ بچه‌ها در گروه سنی الف با پشتیبانی خانواده‌ها در جشنواره موسیقی جوان شركت می‌كنند، اما در گروه سنی ب و ج این شرایط وجود ندارد. حرف من این است كه نگاهم به موسیقی گذران اوقات فراغت نیست. موسیقی شما را به درك عمیق‌تر سوق می‌دهد و شما را به لایه‌های عمیق‌تری از تفكرتان رهنمون می‌شود.

* بخش موسیقی نواحی را جدا نكنید!

حمیدرضا اردلان نماینده بخش موسیقی نواحی در مورد جشنواره دوازدهم گفت: یكی از ویژگی‌های این جشنواره ملی بودن آن است و این مسئله را شركت‌كنندگان و خانواده‌هایشان باور كرده‌اند. اگر بخشی از این جشنواره جدا شود، دیگر وجه ملی بودن را ندارد. من شنیدم كه تصمیم گرفته‌اند بخش نواحی را جدا كنند. این كار را نكنید! تنها با وجود موسیقی دستگاهی، موسیقی نواحی و موسیقی كلاسیك در كنار هم می‌شود این جشنواره را ملی نامید. جشنواره‌ای كه دخالت مسئولان در آن كمتر است و چهره‌های صاحب فن در آن هستند، موفق خواهد بود. یكی دیگر از مشكلات جشنواره ما نبود دبیرخانه دائمی است كه به نظر من باید دبیرخانه‌ای دائمی برقرار شود تا در تمام طول سال مسائل موسیقی و جشنواره و چگونگی ارتقاء موسیقی فاخر و مشكلات این حوزه به بحث و بررسی گذاشته شود.

اردلان در مورد عدم تعادل در تعداد شركت‌كنندگان در رشته‌های مختلف این جشنواره گفت: برخی از سازها مانند دف، خیلی شركت‌كننده دارند. تار، تنبور و آواز هم خیلی شركت‌كننده دارند. اما ساز شمشال كه سازی باستانی است، شركت‌كننده اندكی دارد. همین ساز دوزله سه سال پیش یك شركت كننده داشت، اما امسال چهار شركت كننده دارد. ما در جشنواره موسیقی جوان تنها به عنوان داور حضور داریم و تلاشمان این است كه از نظر محتوا جشنواره را مدیریت كنیم و آنچه وارد جشنواره می‌شود كیفیت بالایی داشته باشد. یك نفر از درگز و باخرز زنگ زده و می‌گوید كه رای من نادرست بوده و حق من بیشتر از این مقام بوده است كه ما برای این تماس جلسه تشكیل دادیم و فیلم اجرا را بازبینی كرده‌ایم و دیدیم كه رای درست بوده و همان مقام حق آن هنرمند بوده لیكن به نظر او احترام گذاشتیم و دوباره فیلم اجرایش را بازبینی كردیم. این نشان می‌دهد كه ما به واسطه عشقی كه به هنر موسیقی داریم از هیچ كاری فروگذاری نخواهیم كرد و سعیمان اینست كه جشنواره به بهترین و عادلانه‌ترین نحو برگزار شود.

اردلان در مورد مشكلات هنر موسیقی و مهجور ماندن موسیقی نواحی و مشكلات مالی آن گفت: مشكل اصلی موسیقی از تلویزیون شروع شده است. شما الان تلویزیون را نگاه كنی تا چندین ساعت هم كه تماشا كنی بجز موسیقی‌های پاپ چیزی از موسیقی مقامی نمی‌شنوی و این كاری است كه رسانه ملی در موردش به شدت كوتاهی می‌كند. موسیقی ما زبان‌مدار است و جواب آواز داریم اما جواب ساز نداریم. گروهی كه از سیستان و بلوچستان به جشنواره بیاید هزینه اقامتشان حدود 50 میلیون تومان است. ما این هزینه را نداریم برای پرداختن. جشنواره اگر ملی است باید ارگان‌های مختلف هم كمك كنند.

انتهای پیام/