مانوئلا پیه‌مونتی در‌ گفت‌وگو با فارس:فرهنگ‌های مختلف در فستیوال موسیقی معاصر به یكدیگر كمك می‌كنند/ ایجاد زبان موسیقایی مشترك ایران و ایتالیا خبرگزاری فارس: فرهنگ‌های مختلف در فستیوال موسیقی معاصر به یكدیگر كمك می‌كنند/ ایجاد زبان موسیقایی مشترك ایران و ایتالیا
مانوئلا پیه‌مونتی نوازنده ایتالیایی حاضر در فستیوال موسیقی معاصر تهران گفت: یكی از ویژگی‌های مهم فستیوال موسیقی معاصر تهران این است كه فرهنگ‌های مختلف می‌توانند به همدیگر كمك و یكدیگر را تقویت كنند.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، مانوئلا پیه‌مونتی كه با یك رسیتال پیانو و اجرای قطعه‌هایی از الساندرو سولبیاتی همسرش در سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران حضور دارد، در باره این رویداد به فارس گفت: در این اجرا قطعاتی را نواختم كه ارزش‌های موسیقی در سدۀ پس از 1900 میلادی در ایتالیا را نشان می‌داد. مجموعه‌ای شامل اثری كه آهنگساز ایتالیایی لوئیجی دالا پیكولا كه در سال 1952 ساخته و به دنبال آن آثاری از موسیقی امروز ایتالیا یعنی چند قطعه از آلساندرو سولبیاتی اجرا شد.

وی افزود: در ادامه به طرف موسیقی آهنگسازان امروز ایرانی مثل مهدی خیامی، مارتینا كوسسكا و آیدا شیرازی حركت كردیم. خیلی خوشحالم از اینكه توانستم زبان مشتركی را بین این آثار پیدا كنم كه جدیت بسیار در همه آن‌ها علیرغم تفاوت‌هایشان با یكدیگر بود.

این نوازندۀ در خصوص ارزیابی‌اش از فضای این فستیوال نیز اظهار كرد: در این فستیوال هیجان و كنجكاوی بسیار زیادی را می‌بینم و خیلی از حضور در این فضا لذت می‌برم.


الساندرو سولبیاتی نوازنده و آهنگساز ایتالیایی نیز كه چند اثر از او توسط همسرش مانوئلا پیه مونتی در این برنامه اجرا شد درباره این قطعه‌ها گفت: بخش اول قطعاتی كه اجرا شد «اینترلودی ها» بودند و یك قطعۀ طولانی‌تر به نام «سونات دوم». اینترلودی ها در مجموع 16 قطعۀ كوچك هستند كه در این برنامه 5 قطعه از این‌ها به پیشنهاد من اجرا شد تا بتوانم دو شیوۀ مختلف از آهنگسازی را به نمایش بگذارم. این قطعات به شكل فوق ابعادی توسط مانوئلا اجرا شدند.

این موسیقی‌دان همچنین درباره تجربه حضورش در سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران گفت: دو ویژگی برجسته در این رویداد می‌بینم؛ یكی جوان بودن این فستیوال است و ویژگی دیگر اینكه همزمان می‌شود موسیقی ایرانی و غربی را در این فستیوال در كنار هم دید. یكی از مسائل بسیار مهم در موسیقی معاصر تهران این است كه فرهنگ‌های مختلف می‌توانند به همدیگر كمك و یكدیگر را تقویت كنند. من فكر می‌كنم فستیوال موسیقی معاصر تهران از این جهت یك مثال عالی است.

انتهای پیام/