display result search
صبح امروز پیكر منوچهر لشگری هنرمند آهنگساز و نوازنده ویلن از مقابل خانه هنرمندان ایران تشییع و رهسپار خانه ابدی شد.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، صبح امروز مراسم تشییع پیكر منوچهر لشگری آهنگساز و نوازنده ویولن از مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در ابتدای این مراسم فرامرز امینی گفت: متاسف هستیم كه امروز برای بدرقه یك هنرمند دیگر از خانواده بزرگ لشگری گرد هم آمدهایم؛ خانوادهای كه به واسطه حضور جواد، بزرگ، حسن و منوچهر لشگری خدمات بزرگی به موسیقی ایران انجام داده است.
این هنرمند ادامه داد: من چند باری منوچهر را در خانه جواد لشگری دیده بودم و به ایشان گفتم كه چرا آثارتان را دوباره منتشر نمیكنید؟ اما ایشان با تواضع و فروتنی خاصی همواره از این كار خودداری كردند. روز گذشته وقتی به یكی از همین دوستان اهالی موسیقی و دستاندركاران گفتم منوچهر لشگری فوت شده با تعجب پرسید مگر ایشان هم موزیسین بوده است؟ منوچهر لشگری آثار زیادی برای بسیاری از هنرمندان ساخته است.
این بدرقه در شان هنرمندی چون منوچهر لشگری نیست
در ادامه مراسم منوچهر سهیلی آهنگساز گفت: منوچهر لشگری یكی از الگوهای كاری من بودند و امروز واقعا قلبم به درد آمد وقتی آقای امینی گفتند یكی اهالی و دستاندركاران موسیقی اصلا نمیدانسته ایشان آهنگساز هستند. این بدرقه در شان هنرمندی چون منوچهر لشگری نیست و من واقعا از این رفتار مسئولان و اهالی موسیقی بسیار متاسف هستم. منوچهر لشگری و بسیاری دیگر از موزیسینها به دلایل تاریخی به سرنوشتی دچار شدند كه دیگر نتوانستند فعالیت كنند و امروز ناراحتكننده است كه برخی از همین دستاندركاران موسیقی آنها را نمیشناسند.
وی با بیان این كه امیدوارم دست از این تاریخنگاریهای سهل انگارانه برداشته شود و به سمت تاریخنگاری جدی برویم تا هر چیزی و هر فردی جایگاه واقعیاش مشخص شود، گفت: من این سئوال را مطرح میكنم كه وقتی هر كدام از شماها تنها میشوید و آهنگی را زمزمه میكنید آیا در میان زمزمههایتان هیچ اثری از آهنگهای دوره تاریخی چند دهه اخیر دیده میشود؟ خودتان قضاوت كنید.
تالیف 14 جلد كتاب در زمینه موسیقی ردیف دستگاهی
در ادامه این مراسم كه مقابل خانه هنرمندان ایران در حال برگزاری بود، دختر مرحوم منوچهر لشگری نیز گفت: استاد منوچهر لشگری در 1314 در تهران و در خانوادهای اهل هنر و موسیقی متولد شد. او در 10 سالگی نوازندگی نیلبك را نزد پدرش كه نوازنده تار بود آموخت و در 12 سالگی نیز نزد دایی خود به فراگیری فلوت مشغول شد. بعدها در سال 1333 به عنوان نوازنده فلوت به استخدام رادیو در آمد و همكاریهای بسیاری را با هنرمندانی چون مرتضی محجوبی، فرهاد فخرالدینی و بسیاری دیگر انجام داد. او همچنین آثار بسیاری را برای خوانندگانی چون بنان و مسعودی و كوروس سرهنگزاده و بسیاری دیگر ساخت. این در حالی بود كه او 14 جلد كتاب در زمینه موسیقی ردیف دستگاهی برای سازهای مختلف تالیف كرد كه امروزه در آموزشگاههای موسیقی تدریس میشود.
گلایه از حضور نیافتن دستاندركاران موسیقی
فرامرز امینی نیز ضمن گلایه از حضور نیافتن اهالی موسیقی و دستاندركاران موسیقی گفت: برای مراسم عروسی كارت دعوت ارسال میشود ولی برای بدرقه كسی را دعوت نمیكنند و جای تاسف دارد كه یكی از هنرمندان بدون جایگزینمان را اینگونه بدرقه میكنیم. گمان نمیكنم دیگر از این گونه كارها خلق شود چراكه دیگر امثال بیژن ترقی، معینی كرمانشاهی، رهی معیری، یگانه، نواب صفا، تجویدی، خرم، یاحقی و این چنین بزرگانی را نداریم. امروزه دیگر شاهد كارهای ماندگار نیستیم و شرایط و جو روزگار هم ظاهرا اینگونه ایجاب كرده كه دیگر شاهد آثار ماندگار نباشیم.
انتهای پیام/