آلبوم «باوان» به عنوان سومین تجربه موسیقایی فرزاد بازگیر از هنرمندان و نوازندگان عرصه موسیقی مقامی و ایرانی پس از انتشار مجموعه های «زمكان»، «چه و وه ری» توسط موسسه آوای حنانه در قالب ۹ قطعه موسیقایی بی كلام و با كلام منتشر شد.

در توضیحات تكمیلی این آلبوم آمده است:

«در گستره غربی ایران فرهنگهای موسیقایی غنی و كهنی وجود دارند كه از آن جمله می‌توان به نوای سازهایی چون تنبور، دف، شمشال، دوزله، نرمه نای، سرنا، ضرب كُردی و آواهایی چون مور، هوره، سیاچمانه و چپله اشاره كرد.

هم سویی فراوانی میان این نغمات نهفته است به طوری كه آثار موسیقی آوازیِ مور و هوره و ملودی‌های شاخص مجموعه سازهای بادی كُردی در مقامات تنبور نیز به گوش می‌رسند. همچنین ریتم های متنوع و پیچیده ای كه در همه این موسیقی ها مشترك هستند.

در اثر حاضر ساز شمشال هَورامی با نوازندگی نیما شفیعی و ضرب كُردی منطقه مُكریان با نوازندگی عزیز كنگرلو كه از قدیمی ترین و اصیل ترین سازهای موسیقی كُردی هستند به جهت هم نوایی و همراهی با ساز تنبور استفاده شده است. به طوری كه در سایر ملودی‌ها ساز شمشال به عنوان ساز ملودیك شخصیت و نقش مشخصی را داراست و نوازنده ضرب كُردی به عنوان ساز كوبه‌ای با توجه به قابلیت های این ساز ریتم ها و دورهای مختص مقامات تنبور را می نوازد.

در سه قطعه با كلامِ «كوردسان»، «شهرارهی دهرون» و «مجنون» كامبیز رجبی آواز و تصنیفها را با توجه به شاخصه‌های مقامات تنبور اجرا می كند.

همچنین در قطعات این آلبوم از موتیف ها و فواصل مقامات «ئهلوهن»، «گِلوه دهره»، «گُلوه خاك»، «سهر تهرز»، «بابانائوسی»، «شاخوهشینی»، «تهرزِ روسهم» و همچنین اوزان موجود در رپرتوار موسیقی تنبور استفاده شده است.»