ایران از گذشته‌های دور خاستگاه‌ موسیقی‌های غنی بوده اما آن‌طور كه باید به آن توجه نشده و در نیم قرن گذشته بیشتر سلیقه‌ای با آن برخورد می‌شود.
در این سری از سلسه گزارش‌های انتظارات هنرمندان از دولت چهاردهم با رضا مهدوی دبیر جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر به گفت‌وگو پرداختیم.
رضا مهدوی دبیر‌ جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر با اشاره به مهمترین كارهایی كه دولت چهاردهم در عرصه موسیقی باید انجام دهد، گفت: در وهله اول دولت باید به سندملی موسیقی به معنای واقعی بپردازد. در این موضوع اشكالاتی وجود دارد كه باید رفع شود و تمام گونه‌های موسیقی بتوانند از آن بهره‌مند شوند. مجوزهای حاكمیتی باید در تمام فلات ایران باید جایگاه ویژه داشته باشد و موسیقی مجوز‌دار بتواند در همه جا صحنه داشته باشد.
وی در این رابطه توضیح داد: این سند باید محل اتكایی باشد تا موسیقی‌دان‌ها با میل و رقبت به آن استناد كنند و هرجا به آن نیاز داشتند مبتتی بر بند بند سند مشخص باشد. شاكله سند در بایدها و نبایدها باید باشد و فرمانی تا هویت و شانیت موسیقی ایرانی از طریق حاكمیت برای جامعه موسیقی تضمین كند. این سند از دولت سیزدهم به ارث رسیده و لازم است تا دولت بعدی آن را پیگیری كند.
این پژوهشگر موسیقی خاطرنشان كرد: مركز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 84 به نام دفتر موسیقی تغییر نام داد و جایگاه مركزیت خود را از دست داد در صورتی كه دفتر موسیقی صداوسیما، حوزه هنری، شهرداری‌ها و حتی مراكز موسیقی از واژه مركز استفاده می‌كنند. این اتفاق هم به لحاظ حقیقی و هم حقوقی در مركزیت مركز ثقل موسیقی ایران رعشه ایجاد می‌كند. واژه دفتر در مراكز دولتی خیلی وجاهت قانونی ندارد. امیدواریم در دولت چهاردهم از لحاظ تیتر، جایگاه، امكانات و توانمندی به هر شكل قدرت واقعی خود را با نام مركز بتوانند استیفا كنند.
مهدوی با اشاره به توجه به جایگاه جشنواره در دولت‌ها اظهار كرد: متناسب با شان انقلاب اسلامی باید بودجه‌های مناسب به جشنواره‌های فجر، جوانان و نواحی و ... داده شود. ما در دولت قبل افزایش بودجه داشتیم و تمام تلاش‌ها این بود در عرصه فرهنگ نسبت به دوره‌های قبل فراوانی‌ها بیشتر شود و سد راه‌ها بركنار رود؛ چرا كه دولت شهید رئیسی به صورت جهادی عمل می‌كردند. انتظار داریم دولت چهاردهم با همین روحیه جهادی در عرصه فرهنگ و هنر به خصوص موسیقی با جان و دل وارد شوند و سعی كند دیدگاه‌های غلط را تثبیت كرده و موسیقی ایرانی در امنیت شغلی جا پای خود را سفت كند.
وی افزود: در توسعه كمی و كیفی موسیقی نه تنها در ایران بلكه در فرامرز‌ها بتوانند موسیقی را به جهان معرفی كنند. در حال حاضر در مسابقات المپیك هستیم اما موسیقی شایسته‌ای كه باید از قبل فكر می‌شد و همراه كاروان ورزشكاران ایرانی می‌رفت نداریم. همیشه در دقیقه نود مركز خصوصی یا دولتی شعری آماده می‌كنند كه مورد اعتناء واقع نمی‌شود. درست مانند رفتاری كه با پوشش ورزشكاران در افتتاحیه انجام شد كه مورد نقدهای داخلی و خارجی قرار گرفت كه زیبنده تاریخ ایران نیست.
این موسیقی‌دان با بیان نكته دیگری از وظایف دولت چهاردهم اضافه كرد: تمامیت خورد و كلان توان موسیقی‌دان‌های ایرانی در گونه‌های مختلف باید استفاده شود. متاسفانه برخی از سلبریتی‌ها اطراف مسئولین جمع می‌شوند اما آن‌هایی كه استعداد واقعی دارند در گوشه و كنار هستند. نگاه بینابینی باید وجود داشته باشد تا تمام اقشار در جشنواره‌ها و رویدادهای موسیقی شركت كنند و در نكات آموزشی و سیاست‌گذاری شاهد شوراهایی باشیم تا در مركز موسیقی وزرات ارشاد انجام شود و در آن حضور داشته باشند. در این صورت ما می‌توانیم باور كنیم عدالت‌خواهی به معنای واقعی در این دولت مفهوم دارد.
مهدوی یادآورد شد: آخرین نكته‌ای كه در این رابطه وجود دارد این است، موسیقی ایرانی به دنیا عرضه شود. ما در فستیوال‌های جهانی و بین‌المللی موسیقی‌دان‌ها از طریق دستگاه‌های دولتی معرفی شوند. سازمان فرهنگی ارتباطات اسلامی در طی این چهار دهه پس از انقلاب به كسانی كه برایشان ارزان تمام می‌شوند در دعوت مناسبت‌ها بسنده می‌كند. این موسیقی ایران را به دنیا معرفی نمی‌كند. این دولت به موسیقی نگاه كلان بدهد تا در جشنواره‌ها و مسابقات ایرانی موسیقی‌دان‌ها شركت كنند. جشنواره‌های ما نیازمند دبیرخانه ثابت هستند تا هنرمندان بتوانند در هر زمان سال در آن رفت‌وآمد كنند. این دبیرخانه هیچ وقت شكل نگرفته و جشنواره‌ها باری به هر جهت هستند.