ولادت حضرت مهدی (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، در سحرگاه نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری، پنج سال قبل از شهادت امام حسن عسكری (علیه‌السّلام) در سامرا واقع شده است.
حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) یگانه فرزند امام عسكری (علیه‌السلام) پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادرش نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ق به دنبال شهادت امام حسن عسكری (علیه‌السلام) همچون حضرت عیسی (علیه‌السلام) و حضرت یحیی (علیه‌السلام) كه در سنین كودكی عهده‌دار نبوت شده بودند، در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده‌دار شد و بعد از چند سال غیبت صغری تا این زمان در غیبت كبری به سر می‌برند. درباره چگونگی ولادت آن حضرت روایاتی وارده شده كه مشهورترین نظر، سخنان حضرت حكیمه خاتون (علیهاالسلام) عمه امام عسكری (علیهم‌السلام) است كه در كتاب‌های علمای شیعه به آن اشاره شده است. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشكیل حكومت عدل جهانی احكام الهی را در سرتاسر زمین حاكمیت خواهد بخشید.