رادیو آوا، چهلمین برنامه آیین آواز( نشست تخصصی آواز در موسیقی دستگاهی ایران) روز سه شنبه 25 مرداد ساعت 18 در فرهنگسرای اندیشه برگزار می‌شود. این برنامه در چند بخش مختلف با كارشناسی علی شیرازی و اجرای حمید سهرابی به شرح زیر انجام خواهد شد.این برنامه به یادمان زنده یاد محمدعلی كریم‌خانی اختصاص دارد.

سخنرانان این نشست بهمن كریم‌خانی( شاعر، خواننده و فرزند زنده یاد محمدعلی كریم‌خانی) و رضا مهدوی( موسیقی دان، پژوهشگر و نوازنده سنتور) هستند.



اجراهای این نشست در چهار برنامه مجزا شامل امیر مداح( آواز) و حسن جعفر تبار( نی)/ محمد هاشم احمد وند( آواز) ،پوریا خاك پور( نی) و یوسف احمد وند( تنبك)/ مهدی محمدی (آواز) وزمان خیری(نی)/ سید محسن حسینی( آواز) و معتمد سامانی( عود)/ خواهد بود.

استاد محمدعلی كریم‌خانی مداح و پیرغلام اهل بیت(ع) متولد 1329 در نرجه تاكستان، استان قزوین، از كودكی به مداحی و موذنی علاقه‌مند بود و در ایام ماه رمضان و محرم از رادیو به تمرینات مناجات‌خوانی و مداحی می‌پرداخت. نخستین مداحی خود را در 16 سالگی در حرم امام رضا(ع) تجربه كرد. وی پس از اینكه متوجه توانایی‌های خود شد، پیش از جوانی به تهران مراجعه كرد و پس از آن در رادیو تحت نظر حسین صبحدل و با همراهی محمد اصفهانی، محسن حسن‌زاده و سید احمد حلی به مداحی به صورت حرفه‌ای اهتمام ورزید. سبب آشنایی وی با عظیمی‌نژاد، محمد اصفهانی بود و این آشنایی به سال 1383 بازمی‌گردد كه حاصل آن چندین اثر در پاسداشت مقام امام رضا(ع) و آلبوم ساقی سرمست است.
كریم‌خانی با خواندن قطعه‌ای از بهشت یا همان آمده‌ام ای شاه پناهم بده - خط امانی ز گناهم بده، در سال 1389 به شهرت رسید. وی شامگاه 30 خرداد امسال بعد از مدت‌ها بیماری در 72 سالگی دارفانی را وداع گفت. پیكر استاد كریمخانی در زادگاهش، استان قزوین، شهرستان تاكستان، شهر نرجه و در جوار پدر و مادرش به خاك سپرده شد. عظیمی‌نژاد ساعاتی پس از انتشار خبر درگذشت استاد كریم‌خانی در صفحه خود در فضای مجازی نوشت: سكوت می‌كنم… انگار حنجره‌ام از كار افتاده… انگار صدایم را از دست داده‌ام. استاد محمدعلی كریم‌خانی به اربابش پیوست. آمده. آمده‌ ای شاه پناهش بده.
ویژگی خاص استاد كریم‌خانی در خوانندگی، صدای بلند او بود كه با وجود ورود به دهه هفتم زندگی، این ویژگی هرگز از او كاسته نشد. آثاری كه او می‌خواند برای اهل بیت(ع) بود. همایون شجریان قطعه من كجا، باران كجا از آلبوم ایران من كه بر اساس نحوه خواندن كریم‌خانی تهیه شده‌ است را به او تقدیم كرده‌ است.
نجوای عاشورایی و حسین آرام جانم - حسین روح و روانم از دیگر آثار مرحوم كریم‌خانی است. وی همواره صدای گرم خود را وامدار لطف پروردگار و عنایت اهل بیت (ع) می‌دانست و در این باره در گفت و گو با یكی از رسانه‌ها اظهارداشت: افتخار من این است كه از صدایم فقط برای اهل‌بیت(ع) استفاده می‌كنم. اینها همه عنایت خداست و خداوند ما را بازخواست می‌كند كه من این صدا را به تو دادم، تو كجا مصرفش كردی؟! من دلم نمی‌خواهد به‌ خاطر چند صباحی شهرت و پول از این لطف خدا دور شوم.
استاد كریم‌خانی همچنین به مداحان اهل بیت(ع) توصیه كرده است: معتقدم آنچه می‌خوانیم باید در ‌شأن امام‌حسین(ع) و اهل‌بیت(ع) باشد. ما باید اول ببینیم آنچه می‌خوانیم در ‌شأن اینها هست یا نه، نكند با آنچه من می‌خواهم بخوانم اینها كوچك شوند و آیا آنچه می‌خوانم واقعا به دل خودم می‌چسبد؟! عقیده‌ام این است كه نوحه و روضه مكشوفه خواندن، درست نیست. من ایما، اشاره و در پرده‌گویی را بیشتر می‌پسندم. همه از بچگی پای منبر بوده‌ایم، همه می‌دانیم امام حسین(ع) را چگونه شهید كرده‌اند، خیمه‌اش را آتش زدند، لازم نیست شما در هر روضه‌ای، در هر مداحی اینها را تكرار كنید؛ شعری بخوانید كه این را در پرده، با ایما و اشاره یا با استعاره بگوید؛ بنشینید یك شعر و آهنگ خوب انتخاب كنید كه چهار نفر دیگر هم كه به‌ دست شما نگاه می‌كنند، چیزی یاد بگیرند. تأكید می‌كنم كه مداح باید حرف تازه و شعر تازه و متناسب با مجلس داشته باشد مثلا در میلاد امام‌حسین(ع) روضه قتلگاه می‌خوانند كه اشتباه است. منظور این است كه مواظب باشیم چیزی نخوانیم كه كسر شأن مقام شامخ امام حسین(ع) شود.
محمدعلی كریم‌خانی از كودكی خواندن آواز در مجالس مذهبی را آغاز كرد و بعد از این كه متوجه توانایی‌های خود شد، پیش از جوانی به تهران مراجعه كرد.آلبوم «ساقی سرمست» در رثای شهیدان كربلا نیز از دیگر آثار اوست. از بهترین آثار وی می‌توان به «آمدم ای شاه پناهم بده» و همچنین «نجوای عاشورایی، حسین آرام جانم و حسین روح و روانم» اشاره كرد.
محمدعلی كریمخانی در انتخاب شعر دقت خاصی داشت، بطوری‌ كه برای مداحی در یك مجلس و یا یك محفل، اشعار زیادی را مطالعه می‌‏كرد و دیوان‌‏های مختلف را بررسی می‌كرد و با یك دقت نظر، اشعار زیبا، پرمحتوا و اشعاری كه از روح والای شاعران نشأت گرفته باشد را گلچین می‌كرد. همین وسواس در انتخاب شعر كار كریمخانی را از دیگران متمایز می‌كرد. او همه قابلیت‏‌های صدای خود را بكار می‌گرفت و به عبارتی دیگر با تمام وجود و با صلابتی خاص و با انتخاب زیباترین و در عین حال مناسب‏‌ترین دستگاه و آواز‏‌های موسیقی اصیل ایران، آثار فاخر و ارزشمندی را ارائه می‌كرد.

انتهای پیام/