خواننده : منوچهر طاهرزاده
آهنگساز : محمد رضا چراغعلی
ترانه سرا : محمدسعید امیراصلانی

با تو این ثانیه ها، معنیِ تكرار نبودن
باورِ آیینه ها، جرأتِ انكار نبودن
بودنت، معجزه ی شرقیِ باران و عطش
تو نبودی… روز و شب، این همه تب دار نبودن
تو، نه سِحری! تو، نه جادو! نه سرابی… می دونم…
تو نه آغازِ یه رؤیا، نه یه خوابی، می دونم…
تو همون آیت و نوری توی شب های سیاه
توی آوارِ تباهی، تو امیدی… تو پناه…
گرچه هنوزم فاصله ها، خورشیدو از من می گیره…
اما نذار این شب زده باز، توو تنِ ظلمت بمیره
ثانیه هـا… ثانیه هـــا… وسعتِ فریادِ منه
كاری بكن… كاری بكن… فرصتِ میلادِ منه
با تمومِ خستگیام… با همه دلبستگیام…
با تمومِ خستگیام… با همه دلبستگیام
لبِ خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد، كم میاره
تو كویرِ تشنه ی روحِ من، بگو باز بارون ببــــاره…
با تو این ثانیه ها، معنیِ تكرار نبودن
باورِ آیینه ها، جرأتِ انكار نبودن
بودنت، معجزه ی شرقیِ باران و عطش
تو نبودی… روز و شب، این همه تب دار نبودن
تو، نه سِحری! تو، نه جادو! نه سرابی… می دونم…
تو نه آغازِ یه رؤیا، نه یه خوابی، می دونم…
تو همون آیت و نوری توی شب های سیاه
توی آوارِ تباهی، تو امیدی… تو پناه…
گرچه هنوزم فاصله ها، خورشیدو از من می گیره
اما نذار این شب زده باز، توو تنِ ظلمت بمیره
ثانیه ها… ثانیه هــــا… وسعتِ فریادِ منه
كاری بكن… كاری بكن… فرصتِ میلادِ منه
با تمومِ خستگیـام… با همه دلبستگیــام…
با تمومِ خستگیـام… با همه دلبستگیــام…
لبِ خاموشم تو رو چون شعری واسه فریاد، كم میاره
تو كویرِ تشنه ی روحِ من، بگو باز بارون ببـــاره