خواننده : حامد همایون

متن ترانه :

ای كه انداخته ای در دل ما هلهله ای!
دل و دینم؛ همه بردی و نكردم گله ای…
به تو وابسته شدم ؛ خانه خرابم كردی!
به همم ریخته ای؛ وای مگر زلزله ای؟!
به چه تشبیه كنم سلسه ی موی تو را؟
به چه توصیف كنم حالت ابروی تو را!
باید از چهره ی زیبای تو طرحی بكشم…
تا ببینند همه قدرت جادوی تو را!
مو پریشان میكنی؛ دل میبری وای وای
خنده هایت كشته ما را؛ محشری وای وای!
بی نظیری دلربایی ترسم از این است…
بگذری از عشق پاكم سرسری؛ وای وای
مو پریشان میكنی دل میبری؛ وای وای
خنده هایت كشته ما را؛ محشری وای وای!
بی نظیری دلربایی؛ ترسم از این است!
بگذری از عشق پاكم؛ سرسری وای وای!
جوهر شعری و آرایه ی اعجازی تو…
غزل ناب منی؛ دلبر و طنازی تو…
به تو وابسته شدن؛ عاقبتش معلوم است!
بدتر از زلزله ی خانه براندازی تو!
مو پریشان میكنی دل میبری وای وای…
خنده هایت كشته ما را؛ محشری وای وای