خواننده : حسن حاتمی

آهنگساز : احمد محسن پور


ای داد و بیداد ، داره چكو بسوته ،
شوی شبنمو وارش و او بسوته،
عاشقه دله صد آرزو بسوته
بزن بادو بیه
وارشو شبنم وارشو شبنم بیره شبنم
مه دل تش اِنه
بلكه هاده نم بلكه هاده نم،بیره شبنم
غریبی حاله ره ، خومبه بندوبند ، خومبه بندوبند ، آی بندوبند
اَتی كم بووشه
مِنه دل غم مِنه دل غم ،
یار دل غم
وارشو شبنم،بلكه هاده نم،
خومبه بندوبند بلكه بوه كم،مه دل غم
گِل زرد و گِل ، زردو گِل زرد ، زرد و گِل زرد ، مه گِل زرد
هِنیش مه پلیا ، بوم دل درد بوم دل درد ، شه دل درد
خشك هایته تار من
بسوته مه پر بسوته مه پر ، بسوته پر
حكایت هاكنم ، آهی كشِم سرد آهی كشِم سرد ، با دله درد
زرد و گِل زرد ، آهی كشِم سرد ،
بوم دل درد بسوته مه پر ، بسوته پر
های یارا ، بزنه وا ، بزنه وا ، بزنه وا ، بزنه وا بهیره وارش
های یارا ، بزنه وا ، كم هاكنم ،كم هاكنم ،كم هاكنم منه دل تش ، بهیره وارش بهیره وارش
های لیلی جان ، آ مه دل تش آمه دل تش
بزنه وا ، بزنه وا ، بهیره وارش،
بهیره وارش ، آ مه دل تش آ مه دل تش
هاااااای
ای داد و بیداد شكوفه های درختهای جنگلی از بین رفته
شبنم شبانگاهی و بارش باران از بین رفته
صدآرزویی كه دردل عاشق بودبه ناامیدی بدل شدولی بازهم امید هست
ای باد شروع به وزیدن كن تا ابر ببارد
تا شبنم و باران شروع به باریدن كنند
دلم را آتشی فرا گرفته
شاید ازین بارش باران نَمی روی ان بنشیند (آن را خنك كند و شبنمی بیاید)
دلم را حال غریبی فرا گرفته بخاطر همین پشت سر هم می خوانم، پشت سر هم
شاید كمی از غم های دلم كم شود
ای یار دل غمدیده
باران و شبنم شاید نَمی دهد
پشت سر هم میخوانم ،شاید كم شود غم دل من
گل زرد و گل زرد و گل زرد و گل زرد من
كنارم بنشین تا درد دلم را برایت بگویم
درد دل خودم را
صدای آواز (خوانش من)خشك و بی روح شده
پر پروازم سوخت,پرم سوخت
حكایت می كنم و آهی سرد از دل می كشم ،با دلی پر از درد
گل زرد و گل زرد ،از دلم آهی سرد می كشم
می گویم درد دل خود را ،پر پروازم سوخت ،پرم سوخت
ای یارا كاش باد بوزد،تا كمی كم كنم آتش دلم را و باران ببارد
ای یارا كاش باد بوزد،تا كمی كم كنم آتش دلم را و باران ببارد
ای لیلی (ای معشوق)جان،و از دل پر آتش من باد بوزد ،باد بوزدو باران ببارد ،باران ببارد
و از دل پر آتش من ،و از دل پر آتش من