استاد علی نقی وزیری
( زاده ۱۷ مهر ۱۲۶۵ تهران -- درگذشته ۱۸ شهریور ۱۳۵۸ تهران )
علینقی وزیری یكی از تاثیرگذارترین موسیقی‌دان‌ها بر موسیقی معاصر ایران بوده است. او از ‌۱۴‌سالگی‌ با موسیقی‌ آشنا شد و در ‌۳۱ سالگی‌ به‌‌مدت ۵ سال‌ در پاریس‌ و برلین‌، به‌ تحصیل‌ و تجربه‌ در علوم‌ متعارف‌ موسیقی‌ غرب‌ پرداخت‌‌. او در سال ‌۱۳۰۲‌ به‌ ایران‌ بازگشت‌‌، مدرسه‌‌عالی‌ موسیقی‌ را تأسیس‌ كرد و به‌‌چاپ‌ كتاب‌های‌ متعدد و كنسرت‌ها و ضبط صفحات‌ گرامافون‌ همت گماشت.
در این‌ فرصت‌‌ به‌ تحقیق‌ در زمینه‌ موسیقی‌ پرداخت‌ و هیئت‌ علمی‌ دانشگاه‌ تهران‌، پس‌ از مدتی‌ وی‌ را به‌‌عنوان‌ استاد كرسی‌ هنر و زیباشناسی‌ به‌ تدریس‌ در دانشگاه‌ مأمور كرد. وی پس‌ از شهریور ‌۱۳۲۰ رئیس اداره‌ موسیقی‌ كشور و مجله‌ موسیقی‌ و اداره‌ رادیو شد‌، اما چون‌ با كارشكنی‌ها مواجه‌ شد به‌ دانشگاه‌ برگشت‌ و تا پایان‌ زندگی‌ به‌ تدریس‌ مشغول بود. او اولین‌ پایه‌گذار و پدر موسیقی‌ جدید ایران‌ پس‌ از انقلاب‌ مشروطه‌ است‌ و باید او را پایه‌گذار موسیقی‌ جدید ایران‌ دانست. وی‌ بعد از انقلاب، در ساختن‌ و پرداختن‌ چند سرود ملی‌ نیز فعالیت‌ كرد و قطعاتی‌ مانند ای‌ وطن‌‌ خاك‌ ایران‌ و نیز مارش‌ ظفر را ساخت.او همچنین‌ نخستین‌ كتاب‌ در رشته‌ موسیقی‌ ایرانی‌ به‌ شیوه‌ علمی‌ را با نام‌ ‌شیوه‌نامه‌‌ تار نوشته‌ است.علینقی وزیری در ۹۲ سالگی درگذشت. در ادامه آهنگ ژیمناستیك به آهنگسازی و نوازندگی این استاد گرانقدر را می‌شنویم.