به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، شب گذشته مجموعه فرهنگی تاریخی كاخ نیاوران پس از گذشت دوازده سال دوباره میزبان همای و گروه مستان بود كه این بار اركستر سمفونیك به رهبری انریكو جرولا او را همراهی میكرد. شب اول و دوم كنسرت همای میزبان دوهزار و پانصد نفر تماشاگر بود كه برای ورود به محوطه فضای باز كاخ و نشستن در جایگاه هایشان بیش از یك ساعت در صفی طولانی ایستادند.

اولین قطعه با نام «پناه بلندی و پستی تویی» با شعری از همای و تنظیم او آغاز شد؛ همای یكی از شلوغ ترین و پرحجم ترین آثار تصنیفی خود را برای اولین اجرای كنسرت انتخاب كرده بود. اجرایی پر ریسك كه به جهت سرعت خوانش كلمات در مصراع ها و واریاسیون های سریع اركستر در اولین قطعه میزان اشتباه و خطا را بالا میبرد. خواننده در اجرای این قطعه توانست در سر ضرب ها و پایان بندی های ابیات و تصنیف، قطعه سخت را به اتمام برساند.

دومین قطعه اركستر كه «بی كس» نام داشت تصنیفی بود كه به دو زبان فارسی و آذری خوانده شد. تسلط در اجرای الحان و زبان آذری با احساس ناشی از فهم و درك شعر مخاطب آذری زبان را به لذتی مضاعف می رساند و تركیب خوانش فارسی و آذری در ملودی هایی روان، نتیجه كار را رضایت بخش كرده بود. اجرای تصنیف «بی كس» توسط همای به مهمان ویژه آن شب علی دایی فوتبالیست نام آور كشورمان تقدیم شد.

تصنیف بعدی با نام «زبان نگاه» شعری بود از آثار مشهور ه.ا سایه كه در طول سالیان بسیار شنیده و خوانده شده است. ملودی همای بر روی كلام آشنای ابتهاج تركیبی نو و در عین حال نوستالژیك به وجود آورده بود. تصانیف بعدی با نام های «دیوانه تری» و «شیرین لبی» كه هر دو در یك ریتم و با ملودی های مشابه ساخته و تنظیم شده بودند بدون وقفه اجرا شدند. در طول این برنامه اتفاقی افتاد كه كمتر در كنسرت هایی با محوریت موسیقی ایرانی شاهد آن بودیم و آن همراهی مخاطب در خوانش اشعار به گوش آشنا و آثار مشهور خواننده است.

همین امر شاید موجب شود اقبال عمومی مردم به قالب های كلاسیك شعر نظیر عزل و مثنوی كه ریشه در اصالت های فرهنگی و هنری ایران زمین دارد، بیشتر شده و فاصله میان مردم با هنر فاخر را كه به اشتباه مورد پسند قشرخاص و كمی از جامعه تلقی می شود، كمتر كند و نیز موجب رویارویی هرچه بیشتر مخاطب عام با موسیقی ایرانی، سازها و تركیب های اصیل موسیقی ایرانی شود كه با قدرت گیری و فراگیری بیش از حد موسیقی پاپ و پاپ های نادرست این مهم اتفاقی خوب و غنیمتی غیرقابل تكذیب برای اهالی فرهنگ و هنر ایرانی محسوب میشود. از این جهت كار همای نه بر اساس میزان ارزش گذاری موسیقایی و تكنیكی كه خالی از لطف و قریحه هم نیست، بلكه بر حسب اثر گذاری فرهنگی و فرهنگ سازی عمومی اهمیت كمی ندارد.

با اجرای یكی دو تصنیف دیگر به همراهی اركستر پارت اول كنسرت با اجرای بیش از یك ساعت گروه به اتمام رسید. در قطعات پایانی پارت اول همراهی خواننده پاپ روزبه نعمت اللهی با همای در اجرای تصانیف از نكات غافلگیر كننده كنسرت بود. پس از حدود 15 دقیقه استراحت و تنفس برای حضار و نوازندگان پارت دوم برنامه آغاز شد.

حضور مجدد روزبه نعمت اللهی و نیز نوازنده ساز دیجیریدو كه كمتر در اجرای كنسرت های ایرانی دیده شده اما به جهت استفاده مكرر و درستش در آثار آهنگساز مشهور یانی به گوش ایرانی آشناست حال و هوای دیگری به آغاز پارت دوم بخشید.

«از ره به در شدم» و «مجنون شیدا» دو تصنیف دیگری بودند كه از آثار بیشتر شنیده شده همای تلقی می شوند . صدای خواننده نیز پس از اجرای چندین تصنیف به گرمی دلخواه رسیده بود و مخاطب می توانست كیفیت مطلوبی را كه در آثار از پیش ضبط شده همای در آلبوم ها می شنود در كنسرت زنده خواننده محبوبش نیز شاهد باشد، اتفاقی مهم كه خیلی از خوانندگان خصوصا پاپ خوان ها از داشتن آن محروم اند و دارا بودن این ویژگی یعنی كیفیت برابر اجرای زنده نسبت به استودیویی برای خواننده آواز و تصنیف ایرانی ویژگی است كه هر خواننده ای از آن بر خوردار نیست.

اجرای دو قطعه اركسترال اپرای ایتالیایی با نام های «اوسله میو» و «ل دوننا میلوی» ایتالیایی كه خوانندگان برجسته اپرای ایتالیا نظیر لوچیانو پاواروتی ان ها را در اعلا ترین حد ممكن اجرا كرده اند، به چالشی برای همای تبدیل شده بودند چراكه هم زبان خارجی محسوب می شدند هم اجرای انان در قالب اپرایی فاصله نسبتا زیادی از سبك موسیقی همای و موسیقی ایرانی خصوصا در آواز دارند كه كار را برای خواننده مشكل می سازد.

اما در پایان و اجرای دو تصنیف قدیمی از آثار ساخته همای كه مجددا با همراهی روزبه نعمت اللهی به روی صحنه رفت، بهترین پایان بندی كنسرت بود كه میشد از كنسرت همای انتظار داشت. «ای میهن» و «سرزمین بی كران» كه از خاطره انگیز ترین ساخته های همای به شمار می روند با تنظیمی قابل قبول و نو در اركستر با حال و هوایی جدید اجرا شدند.

اركستر در این قطعه با خواننده همراهی خوبی داشت و تنظیم درست و خوش صدایی برای گروه سازهای ایرانی نوشته شده بود كه غرور یك تصنیف ملی میهنی را دوچندان به گوش می رساند. انتخاب تصنیف از لحاظ نوستالژیك بودن آن، پخش تصاویر از گوشه كنار ایران و یاد و خاطره همه شهدایی كه خونشان در رگ های این سرزمین جاری است، اجرای دوخواننده كه هردو نوایی سلحشوری و با صلابت در تصانیف ملی و میهنی دارند همه و همه قطعه پایانی را به اجرایی قابل توجه بدل كردند.

اجرای تك نوازی پسر نوجوان همای، شهریار جعفرزاده در ابتدای كنسرت و پیش از ورود اركستر به صحنه، اجرای چندباره ساز دیجیریدو با آن ویژگی های منحصر به فردش، غافلگیری مخاطب با حضور از پیش اعلام نشده روزبه نعمت الهی و نیز اپراهای ایتالیایی و بازی با گویش های آذری و گیلكی از اتفاقات دوشب كنسرت همای در قضای باز كاخ نیاوران بود.

كنسرت شب دوم همای تقدیم شد به روح پاك و معصوم دو فرشته بیگناه بنیتا و آتنا كه قربانی بیرحمی و رنگ باختن اخلاق و عشق و انسانیت شدند.

همای، گروه مستان و اركستر سمفونیك پرواز با همین تركیب اركستر و رپرتوار طی دو شب در تاریخ های 10 و 11 مرداد در شهر رشت نیز روی صحنه می روند.



انتهای پیام/