به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، ساز عود زنده یاد استاد نریمان و تعدادی از وسایل شخصی او توسط همسر و خانواده او طی مراسمی كه با حضور جمعی از مسئولین و هنرمندان برگزار شد، به گنجینه اساتید موزه موسیقی ایران واگذار شد.


اسكندر ابراهیمی زنجانی كه بعدها نام هنری‌‌اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال 1314 در مشهد به دنیا آمد. پدرش كه خود سه تار، تار و نی می‌نواخت از همان دوران كودكی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا كرد و نواختن سه تار را به او آموخت.

این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همكاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تك‌نواز موسیقی آغاز كرد و پس از تسلط كافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. وی پس از مدتی همكاری با رادیو مشهد، به شیراز نقل مكان كرد و به مدت چهار سال فعالیت و همكاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد و پس از آن به عنوان تك‌نواز رسمی رادیو در كنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تك‌نوازان آن دوره به فعالیت در رادیو تهران پرداخت.


درآن سال‌ها عود سازی بود كه كمتر نوازنده‌ای سراغ آن می‌رفت و اگر قرار بود در اركستری جا داشته باشد، نوازنده تاری نواختن آن را برعهده می‌گرفت. در مجموع عود ساز فرعی نوازندگان تار محسوب می‌شد. منصور نریمان از نخستین نوازندگانی بود كه تمركز خود را بر روی این ساز قدیمی ایرانی گذاشت و آن را به ساز اصلی خود تبدیل كرد.

نریمان دربارهٔ اینكه چگونه نواختن عود را آموخت در خاطرات خود گفته است: «در عود استادی نداشتم، فقط از راه گوش به رادیوهای كشورهای همسایه استفاده بردم و به محمد عبدالوهاب خواننده و نوازنده بزرگ مصری به رادیو قاهره نامه نوشتم و دربارهٔ كوك و بعضی مسائل این ساز از وی سوالاتی كردم و مسائلی را مطرح نمودم؛ پس از چندی عبدالوهاب در جواب نامه من نوشت كه كوك عود همانی است كه خود شما انجام داده‌اید و خلاصه كل نظریات مرا تأئید كرد.» بعد از او بود كه عود -كه رنگ و بوی عربی داشت- كم‌كم در اركستر سازهای ایرانی جا پیدا كرد و حتی گاهی قطعه‌ای تكنوازی به آن اختصاص داده می‌شد. او در سالهای قبل از انقلاب اسلامی نیز همراه با جهانگیر ملك استاد تنبك سلسله برنامه‌های تكنوازی در تلویزیون ملی ایران اجرا می‌كرده است.


در سال 1341 از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد. وی در این سال ها تصمیم به نگارش كتابی برای تدریس این ساز گرفت. این كتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال 1372 همراه با دوره عالی كه شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر نریمان می‌توان به كتاب «42 قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره كرد.

سازهای بسیاری از اساتید موسیقی ایران از جمله حاج قربان سلیمانی، همایون خرم، حسین سمندری، بزرگ لشكری، ابراهیم قنبری‌مهر و ... در گنجینه موزه موسیقی ایران نگهداری می‌شود. در مراسم اهدای ساز زنده‌یاد نریمان علی مرادخانی مدیر عامل موزه موسیقی، پژمان پشمچی‌زاده معاون شهردار تهران، عباس سجادی مدیرعامل فرهنگسرای نیاوران و هنرمندانی چون هوشنگ كامكار، داریوش طلایی، نادر مشایخی و داوود گنجه‌ای حضور داشتند.

انتهای پیام/