دو بخش مقامات تنبور و آواهای كردی از پنجمین جشنواره كهن آواهای تنبور و موسیقی كردی كه بخش اول شامل مقام‌نوازی، مقام‌خوانی و بداهه‌نوازی و بخش دوم شامل سیاه‌چمانه، هوره و ترانه‌های كردی كرمانشاهی بود.
تنبور یكی از قدیمی‌ترین سازهای ایران است كه جنبهٔ عرفانی و مقامی دارد. این ساز از 13 الی 14 پرده تشكیل و 2 الی سه سیم دارد؛ جنس كاسه و صفحهٔ آن از چوب توت و دسته‌اش از چوب گردو است. تنبور در مناطق یارسان‌نشین دارای تقدسی خاص است چنانچه نوازندگان قبل از شروع و در خاتمه دستانش را می‌بوسند.
فارابی كه در موسیقی الكبیر به‌طور گسترده در مورد تنبور و انواع آن و فواصل و كوك‌های آن توضیحات مفصل داده‌اند. ابن سینا، عبدالقادر مراغی و صفی الدین ارموی نیز از این جمله‌اند. در آثار شاعران بزرگ فارسی‌زبان از جمله شیخ جنید بغدادی، فردوسی، مولوی، منوچهری دامغانی، نظامی گنجوی، موسوی، حافظ، وحید قزوینی، بیدل دهلوی و وفا كرمانشاهی به كرات از تنبور سخن به میان آمده‌است.
شهرستان دالاهو با حدود 40هزار نفر جمعیت در 100 كیلومتری غرب كرمانشاه واقع شده است.