«آسیوَن» اثر امیرحسین رئوفی توسط «نشر موسیقی درنگ» منتشر در دسترس مخاطبان قرار گرفت‌.

این اثر طرحی مترآزاد در شوشتری-مركب است كه بر اساس امكانات بالقوه مُدال و ساختارهای اجرایی موسیقی ردیف‌دستگاهی نغمه‌پردازی شده است.

امیر مردانه (ضبط صدا)، سیاوش كامكار (پالایش صدا)، حمیدرضا سوسنی (پوستر و ویدئو آرت) و الیار نوری‌زاده (عكاس) از دیگر عوامل تولید این اثر هستند.

پژمان طاهری، آهنگساز و نوازنده موسیقی ایران درباره این قطعه نوشته است:

«به عادت مألوف هیچ‌گاه نوشته‌ای در توضیح یك قطعه موسیقی ننوشته و نخواهم نوشت. چه تفاوت موسیقی و علوم نیز در همین است و از اساس، موسیقی به همین دلیل ساده و روشن از حیطه نامحدود علوم خارج و منتسب است به هنر ...

دیرزمانی‌ است در پاسخ علاقه‌مندان به موسیقی و شاگردانم كه می‌پرسند چه كنیم، می‌گویم خودتان باشید نه وجودی مكرر و البته ملال‌آور از جهت تكرار همان مكررات! برایشان با حوصله بسیار می‌گویم كه معلمان‌تان را دوره كنید و دریابید كه چگونه به اینجا رسیده‌اند و آن شده‌اند كه می‌بینید و می‌شنوید. آیا آنها تكرار معلمان خود بوده‌اند؟ البته كه پاسخ خیر است ...

در این سفر طولانی حتی با تصور اینكه مبدا، مقصد و مسیر یكی است (كه نیست ...) هر رهگذر، چشم‌اندازهای مختلفی را نظاره می‌كند و حتی همان مسافر نیز به وقت هر نوبت گذر، چیزهایی را می‌بیند و می‌شنود كه شاید پیش از آن در همان مسیر ندیده و نشنیده باشد.

در آخر به آنها تاكید می‌كنم كه عاشق معلمان شایسته باشید ولی در آنها ذوب نشوید! خلاصه اینكه گذشتگان را دوره كنید، در حال زندگی كنید و نگاهتان به آینده باشد تا مگر بهره‌ای نصیبتان گردد و حلقه‌ای شوید در این زنجیر ...

امیرحسین، دوست من و نوازنده خوب سنتور، به این دلیل ساده در نظر من جلوه‌ای دیگر دارد كه خودش است. با تمام قوت و ضعف‌های طبیعی یك انسان... او نوازندهی قابلی‌ است. دستور زبان موسیقی دستگاهی ایران را بلد است. كوك سازش دقیق است. زمان‌بندی سازش متفاوت با اساتیدش ولی درست و دلنشین است و تو راغبی كه بشنوی و می‌توانی لذت ببری ...

مشخص است كه در این روزگار، هنوز مثل یك كودك می‌تواند لذت ببرد از كاری كه انجام می‌دهد. جمله‌هایش با تمام رهایی، منظم است و سر و ته دارد كه این نشانه‌ای واضح از آموزش درست است. امیدوارم كه در این مسیر صعب و سخت همیشه اینگونه باشد. همین قدر عاشق، همین قدر مؤمن ... .»