display result search
اركستر سمفونیك تهران آخرین اجرای سال خود را با دگرگونیهای ماهرانه و ظریف دینامیكی در چهار شاخصه زیر و بمی، دینامیك، رنگ صوتی و كشش به اجرا گذاشت كه مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
اركستر سمفونیك تهران با رهبری منوچهر صهبائی و همراهی فرزانه اسدی سولیست فلوت و دیبا والی سولیست هارپ، دو سولیست نوجوان، آخرین اجرای خود در سال 1402 را در تالار وحدت روی صحنه برد.
«اورتور فلوت سحرآمیز» و «كنسرتو برای فلوت و هارپ در دوماژور» شامل بخشهای الگرو، آندانتینو و الگرو اثر ولفانگ آمادئوس موتسارت و «سمفونی شماره 5» اثر پیوتر ایلیچ چایكوفسكی قطعاتی بودند كه طی دو بخش در این كنسرت اجرا شدند.
در این كنسرت شاهد اجرایی درخور اركستر سمفونیك بودیم كه از نظر دینامیك، صدادهی و هماهنگی تمامیت اركستر بهترین اجرای آن در طی یك سال گذشته محسوب میشود. چهار شاخصه اصلی موسیقائی كنسرت «فلوت سحرآمیز»، شامل زیر و بمی، دینامیك، رنگ صوتی و كشش در حد مطلوبی به گوش میرسید. دگرگونیهای ماهرانه و ظریف دینامیكی به اجرای كنسرت دیشب روح و حالت بخشیده بود. این تغییرات و دینامیك گاه حتی در نت آهنگساز وجود ندارند و این نوازندهها هستند كه باید به آن نتها زیبایی بیافزایند و احساس را ارزش افزوده قطعه پیش روی خود كنند كه البته در این بین مهارت بهكار گیری مطلوب نوازندههای اركستر برعهده رهبر یا كنداكتور یا هدایت كننده اركستر است.
حركات منظم آرشهها، نوانسهای مسلط، آكسانهای درست و تاثیرگذار، ارتباط نرم و هموار سكشنها در اجرای قرینهها و گفتگوی بخشهای استرینگ سكشن با بخش سازهای بادی از نقاط قوت كنسرت «فلوت سحرآمیز» محسوب میشد. حضور و اجرای دو بانوی نوازنده، فرزانه اسدی با فلوت و دیبا والی با هارپ(چنگ) و اجرای بااحساس و مسلط این دو هنرمند بر زیباییهای كنسرت دیشب افزوده بود.
طی دهههای اخیر و با پیشرفت آلات موسیقی الكترونیك، گاه دینامیك این دست آلات موسیقی به شكلی آزار دهنده درآمده و در این میانه، شنیدن آثار موسیقایی بزرگان باروك با اركستری كاملا آكوستیك كه با دینامیكی طبیعی به استقبال شنوندگانش میآید، نشان از موهبت موسیقی خوب است كه در مجموع بسته ارتقاء دهنده سطح شنیداری و از منظر موزیكالیته دارای بالاترین درجات زیباییشناسی است.
كنسرت دیشب در دو بخش شامل «اورتور فلوت سحرآمیز» و «كنسرتو برای فلوت و هارپ در دوماژور» شامل بخشهای الگرو، آندانتینو و الگرو اثر ولفانگ آمادئوس موتسارت و «سمفونی شماره 5» اثر پیوتر ایلیچ چایكوفسكی برای مخاطبان حاضر در محل تالار وحدت تهران به نمایش گذاشته شد.
محمدرضا كریمی نوازنده ویولن یك و كنسرت مایستر، امیرمینو سپهر نوازنده ویولن و كنسرت مایستر دوم، فرزاد صیدی، دانیال جورابچی، نگین حاتمی، سینا صالحی، هورام ترابی، فرید ذاكری، حسین ملكی، سارا قاسمی، سجاد صالح آبادی، درنا میناسازی، فرمهر حسن بی گلو (ویولن یك)، مونیكا لران، مهوش عسگری، پیمان شامی، سارا بیرامزادگان، موژان میرزایی، علیرضا گلستانه، حمید خدایی، رادمان راستی، فرناز زندیه، عرفان جاوید نیا، امیرمهریار قاسمی (ویولن دو)، كاوه تسعیری، آتنا زنگنه، مسعود پوربخت، آریان زمانی، روشا گواهی، دنیا حاجی وندی و الهام آقابابایی (ویولا)، مجید اسماعیلی، هلیا پوركریمی، شهرزاد مجد، هامون قادری، روژان فلاح بردبار، عرفان فیجان، هستی علیزاده (ویولنسل)، حسین (پرویز) بیات، سپیده خداوردی، آوا پویا كاشانی، بیتا غفاری (كنترباس)، آرمین قیطاسی، غزاله میرزازاده، فراز فراست پور (فلوت)، آرین قیطاسی و كیمیا شعربافان (ابوا)، مینلی دانلیان، پگاه ولی خانی و گلرخ رجایی (كلارینت)، علیرضا متوسلی داراب، فرشاد محمدی (فاگوت)، نرگس تقی پور، هومان باقی، ریحانه رفیعی، پارمیدا بهادران، روژینا صادقی، امیرحسین گرگین (هورن)، علی ضرابی، امیررضا صالحی، فرید شیخی، آرمان فتاحی (ترومپت)، مصطفی بیات (ترومپت پیكولو)، آرین خدایار، مانی داوری (ترومبون)، افشار حشمتیان (ترومبون باس)، بابك میردادیان (توبا) و محمود منتظم صدیقی (تیمپانی) نوازندگان اركستر سمفونیك تهران در كنسرت شب گذشته بودند.