نگار نادری ـ یكی از كارشناسان اداره ارشاد استان گیلان ـ طی گفت‌وگویی درگذشت حسن تقی‌پور را تأیید كرد و گفت: آقای تقی‌پور روز گذشته، 19 فروردین به علت كهولت سن در 82 سالگی درگذشت.

او درباره تقی‌پور فقید توضیح داد: ایشان در زمان خودش پیش از اینكه از كار افتاده شود در زمینه موسیقی خیلی فعال بودند، از نوازندگان خوب تار بودند و از پدر و دایی خود موسیقی را آموخته بود و البته بعد به صورت آكادمیك هم آن را دنبال كرده بود. آقای تقی‌پور تعداد زیادی اثر دارد كه در زمان خودش از رادیو و تلویزیون پخش می‌شد.

حسن تقی‌پور در سال ١٣١٩ در شهرستان لاهیجان متولد شد. پدرش مردی عارف مسلك بود و در نواختن تار مهارت داشت. نوای تار پدر انگیزه‌ای بود برای یادگیری و پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی. علاوه بر پدر، دایی‌اش كه به زیبایی تار می‌نواخت برایش مشوقی در راه فراگیری تار بود. به گفته او، مادرش با سر دادن لالائی‌های دلنشین بر گهواره برادران و خواهران كوچكتر اولین معلم موسیقی او بوده و ذوق فراوان را در وجودش برانگیخت.

او سال ١٣٣٥ موسیقی را با یك فلوت لاكی آغاز كرد و از سال ١٣٣٨ ساز تار را به دست گرفت و در همان سال بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان شناخته شد و مورد تشویق هنرمندان استان قرار گرفت. او قبل از پایان دوره متوسطه دو شعر و آهنگ ساخت.

اولین شعر و آهنگش را در سال ١٣٣٩ به نام «مو ایسام دریا كنار» ساخت كه در سال ١٣٤٢ با صدای ناصر مسعودی در برنامه ٥٦ گلهای صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای شادروان منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد. دومین شعر و آهنگش بنام «لاجونه هوا قشنگه» با صدای زنده‌یاد فریدون پوررضا اجرا شد.

اشتغال در بانك كشاورزی و تحصیل در رشته زبان و ادبیات فرانسه سبب بروز وقفه نسبتا طولانی در فعالیت‌های هنری او شد.

این استاد عرصه موسیقی تاكنون ٣٣ آهنگ ساخته كه جز در سه مورد كلیه اشعار را خودش سروده است. تعدادی از آنها را شادروان فریدون پورضا اجرا كرد؛ از جمله این آثار می‌توان به بیشیم تماشا بوكون، بیگذرانین اوی بیگذرانین، چین كونه ستاره، شیرین‌تر از جانی، ماه خانم، گول انار، بیقرارم ای خدا، یكته بزا مو گب نزام و شعر و آهنگ‌های دیگری همچون چایی باغ، كاشف السلطنه، خوشكا بو پرنده، یاد جونی و چو ما وا كونیم.

اكثر این اشعار با گویش شرق گیلانی و چند مورد هم با لهجه رشتی بوده‌اند. تقی‌پور نخستین سراینده شعر محلی شرق گیلانی برای رادیو بوده است. در سال ١٣٧٧ آهنگ و شعر «كوشتی گیر» با صدای زنده یاد فریدون پوررضا در صدا و سیمای گیلان اجرا شد و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباكنار برنده لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی كشور شد.